in vivo RSA analyse van een gewrichtsvervangende prothese in het trapezio-metacarpale gewricht

Samenvatting

Rationale:
Artrose van het trapeziometacarpale gewricht (TMC of eerste carpometacarpale
gewricht; CMC-1) is een invaliderende aandoening. Het doel van chirurgische
behandeling van TMC artrose is de functie van de duim te herstellen zodat weer
een pijnloos en stabiel gewricht met normale beweeglijkheid en kracht ontstaat.
Bij artrose van gewrichten zoals de heup en de knie heeft totale
gewrichtsvervanging door een prothese zich ontwikkeld tot een succesvolle,
betrouwbare en duurzame behandelingsmodaliteit met grote patiënten tevredenheid.
Dit is niet het geval bij totale gewrichtsvervanging van het TMC gewricht,
waarbij de meeste prothese ontwerpen een bewegingsbeperkend kogelscharnier
hebben met een vast centrum van rotatie in de as van de eerste os metacarpale.
Een dergelijk ontwerp lijkt niet op de anatomie van het trapeziometacarpale
gewricht en is daardoor gedoemd tot snel falen door aseptische loslating.
Een recent op de markt gekomen prothese ontwerp, de SR-TMC prosthese, is een
gewrichtsoppervlakte vervangende (*resurfacing*) prothese die de normale
anatomie van de gewrichtsvlakken van het trapezium en eerste metacarpaal
nagenoeg benadert. In theorie zou deze prothese beter moeten presteren wat
betreft de levensduur, die onder andere afhankelijk is van implantaat
stabiliteit. Implantaat stabiliteit kan zeer nauwkeurig onderzocht worden met
Rontgen Stereofotogrammetische Analyse (RSA).

Doel:
Primair doel is om de implantaat stabiliteit van de SR-TMC prothese te
onderzoeken.
Secundaire doelen zijn het monitoren van functieverbetering, pijnscore en
levensduur na implantatie van de SR-TMC prothese.

Onderzoeksopzet:
Prospectief niet gerandomiseerd onderzoek.

Interventies: Plaatsing van de SR-TMC prothese en insertie van Tantalum kogeltjes tijdens de operatie.

Aard en mate van belasting, risico*s en baten voor patiënten door deelname aan
het onderzoek:
Patienten die participeren in het onderzoek lopen dezelfde risico*s en
ondervinden evenveel baat indien zij niet zouden participeren. Het enige
verschil is dat Tantalum kogeltjes tijdens de operatie in het bot worden
geponst om follow-up onderzoek met RSA mogelijk te maken. De momenten van
follow-up onderzoek zijn de standaard controle afspraken na protheseplaatsing.
Naast standaard rontgencontrolefoto*s worden RSA foto*s gemaakt om de
stabiliteit van de prothese te kunnen onderzoeken.