Het lichaam in belichaming: het specificeren van de rol van perifere input in grounded cognitie

Wetenschappelijke aandacht voor de rol van het lichaam in menselijk mentaal
functioneren neemt toe. Empirisch bewijs voor het feit dat lichamelijke
ervaringen vaak aan de grondslag liggen van mentale betekenissen en
psychologische verschijnselen groeit exponentieel. Wanneer men rekening houdt
met deze nieuwe bevindingen blijken modellen die bouwen op symbolische,
abstracte, en niet-modale concepten niet meer toereikend. In dit opkomende
werkgebied van embodiment is *simulatie*- de heruitvoering van perceptuele,
motorische, en introspectieve staten- als een centraal mechanisme van menselijk
functioneren het centrale verklarend referentiekader gebleken. Het huidige
programma is ontworpen om antwoord te vinden op een nog openstaande vraag in
belichaming onderzoek: waar bevinden zich de oorzakelijke bronnen van de
belichaming effecten in de stroom van het ophalen van motorische programma's,
simulatie, het signaleren van motorische commando's en tot slot de
proprioceptieve en interoceptieve feedback van deze motorische activiteiten in
de periferie van het lichaam?

Het doel van de geplande onderzoeken is het specificeren van de functie van
afferente en efferente motorische processen in de gezichtsuitdrukking die
mogelijk evaluatieve beoordelingen of reacties op linguistische representaties
en afbeeldingen van gezichtsuitdrukkingen beinvloeden. Om de aard en
determinanten van het simulatie proces te verduidelijken zullen participanten
met een eenzijdige aangezichtsverlamming nodig zijn.

Algemeen:
Affectieve stimuli (verbaal, of foto*s van gezichtsuitdrukkingen) zullen te
zien zijn op een computerscherm. Gezien de bijzondere aard van de patiënten
(eenzijdige aangezichtsverlamming), zal deze presentatie verschillende effecten
hebben. Metingen van de gezichtsspieren (electromyografie, EMG) zullen worden
gedaan met behulp van elektroden op de huid. Dit is een niet-invasieve meting,
waar de participant niets van zal voelen. Daarnaast zullen reacties en
reactietijden gemeten worden.

Geplande experimenten:
1. Vragenlijst bestaande uit: Satisfaction With Life Scale, SF-12, Fear of
Negative Evaluation Scale, Social Avoidance and Distress Scale, Beck Depression
Inventory-II, Dizziness Handicap Inventory, en een aantal aanvullende vragen.
Daarnaast scoort de proefpersoon ook zelf zijn House Brackmann graad.
2. Emotie herkenning taak, met manipulatie van ruis. Participanten zien
emotionele (vrolijk, boos) en neutrale gezichtsexpressies, met verschillende
gradaties van ruis (10-80%). Participanten zullen zo snel en accuraat mogelijk
aangeven of het gezicht dat ze zien op het scherm een emotioneel of neutraal
gezicht is. Afhankelijke variabelen: (i) reactietijden, (ii) accuraatheid, (1
studie), en (iii) EMG metingen (corrugator en zygomaticus, tweezijdig) (andere
studie).
3. Visuele presentatie van verbale stimuli (emotionele en neutrale zinnen).
Afhankelijke variabelen: (i) leestijd van de verschillende typen zinnen, (ii)
fouten in het beantwoorden van vragen over de zinnen, (1 studie), en (iii) EMG
(corrugator en zygomaticus, tweezijdig) (andere studie).
4. Chimeric faces test: Participanten zien gezichten, waarvan de expressie
(blij of boos) in de linkerhelft of rechterhelft te zien is. Participanten
beoordelen elk gezicht op emotionaliteit. Afhankelijke variabelen: (i)
emotionaliteit beoordeling, en (ii) linker- of rechterhelft bias, (1 studie);
(iii) EMG (corrugator en zygomaticus, tweezijdig) (andere studie).

Patienten zullen eenmalig thuis een vragenlijst invullen (ongeveer 0.5-1 uur)

Patienten zullen eenmalig thuis deelnemen aan 3 onderzoeken op een laptop
(totale duur onderzoeken ongeveer 1.5uur, met pauzes erbij 2 uur), alle drie de
onderzoeken zullen in 1 ochtend of middag uitgevoerd worden. De onderzoeker zal
hierbij zijn om de experimenten uit te voeren en eventuele vragen te
beantwoorden.

Patienten zullen eenmaal worden gevraagd naar Universiteit Utrecht te komen
voor onderzoeken op de computer waarbij ook gezichtsspieractiviteit wordt
gemeten, dit zullen patienten mogelijk als wat ongemakkelijk ervaren. Deze
onderzoeken duren samen ongeveer 3 uur in totaal.

Er zijn geen risico's verbonden aan de onderzoeken, behalve dat de huid iets
geirriteerd of rood kan worden op de plekken waar de elektroden geplaatst
worden voor de onderzoeken die plaatsvinden op Universiteit Utrecht.