Arthrodese van het eerste metatarsophalangeale gewricht versus implantatie arthroplastiek, prospectieve gerandomiseerde studie.

Achtergrond
De grote teen is belangrijk voor een normaal pijnvrij looppatroon.
Osteoarthritis van het eerste metatarsophalangeale gewricht, ook wel hallux
rigidus genoemd, kenmerk zich door een pijnlijke grote teen. Met name tijdens
de afwikkelfase van het lopen hebben patiënten met hallux rigidus pijnklachten.
Hallux rigidus komt iets meer voor bij vrouwen dan bij mannen en vaak
dubbelzijdig.
Een arthrodese van het gewricht is een operatie met goede functionele
resultaten doordat de stabiliteit van de eerste straal gewaarborgd word.
Problemen die kunnen optreden na een artrodese zijn malunion, pseudoarthrose en
degenratie van het interphalangeaal gewricht.
Een nog betere biomechanische oplossing voor deze aandoening is in theorie de
implantatie van een prothese. Deze protheses zijn relatief nieuw en hebben in
het verleden nog al eens problemen gegeven zoals reacties op de prothese door
het lichaam en verlies van bot door lysis rond de prothese. Recentere
implantaten zoals de hemi-protheses geven hoopvollere resultaten. Echter,
implantaten zijn nog steeds onderhevig aan slijtage en de levensduur van een
implantaat is nog onzeker.

Hypothese
De arthrodese van het MTPI gewricht heeft zich bewezen in de literatuur als een
goede operatie. Wanneer de operatie technisch goed lukt en de bedoelde positie
van de grote teen wordt bereikt is pijnvrij lopen weer mogelijk. Soms geeft het
stijf gezette gewricht wel problemen zoals bij hurken of bij sporten.
Een prothese zou deze problemen niet hebben. De levensduur is echter onbekend
en waarschijnlijk beperkt. De basis van de techniek is totaal verschillend. De
arthrodese streeft naar een zo stijf mogelijk gewricht waarde prothese het
gewricht en zijn functie zal vervangen.
Dit onderzoek zal een antwoord geven op de vraag welke van beide technieken de
aangewezen techniek is bij arthrose van het MTPI gewricht (hallux rigidus). Dit
zal gemeten woorden door een voetscore (AOFAS-HMI score) en biomechanisch
onderzoek

prospectief gerandomiseerd multicenter klinisch onderzoek

1. arthrodese van het MTPI gewricht: vastzetten van het gewricht met plaat en schroeven in één positie of 2. implantatie van een MTPI prothese: de articulaire vlsakken worden weggezaagd en vervangen door metalen onderdelen met interpositie van een kunststoffen deel.

Belasting van patient bestaat voornamelijk uit het niet weten welke operatie
zal worden uitgevoerd. Zij waren al kandidaat voor een operatieve behandeling
dus zouden al een operatie ondergaan. In dit opzicht is de operatie zelf geen
extra belasting.
Daarnaast worden patienten iets vaker gecontroleerd en wordt wat extra tijd van
ze gevraagd voor het invullen van de vragenlijsten en het ondergaan van het
bewegingsonderzoek.

Risico's zijn hetzelfde als bij andere operatieve behandelingen.