Biologisch afbreekbare, zelf-ontplooiende stents voor ductus pancreaticus stricturen veroorzaakt door chronische pancreatitis

Fibrotische ductus pancreaticus stricturen komen vaak voor bij patiënten met
chronische pancreatitis en zijn typisch moeilijk te behandelen. Conventionele
endoscopische behandeling bestaat uit het plaatsen van een cumulatief aantal
plastic endoprotheses gedurende een periode van 6 tot 12 maanden, waarbij
iedere 3 maanden een ERCP (endoscopische retrograde cholangiopancreaticografie)
plaats vindt. Helaas faalt endoscopische dilatatie bij meer dan de helft van de
patiënten, die dan een operatie (pancreaticojejunostomie) moeten ondergaan.

Behandeling met zelf-ontplooiende stents lijkt meer succesvol te zijn door de
grotere diameter van dit model endoprothese, maar het feit dat deze metalen
stents niet verwijderd kunnen worden is een onoverkomelijke bezwaar bij een
benigne ziekte als chronische pancreatitis. Daarom lijkt de biologisch
afbreekbare versie van deze zelf-ontplooiende stents de ideale oplossing voor
deze patiënten groep. Niet alleen wordt de behandeling minder belastend,
doordat volstaan kan worden met een enkele (plaatsings) procedure in plaats van
de gemiddeld 4 ERCP procedures bij de conventionele behandeling. Maar bovenal
is de behandeling waarschijnlijk effectiever, waardoor een operatie kan worden
voorkomen.

Het doel van het onderzoek is de veiligheid en effectiviteit te evalueren van
biologisch afbreekbare, zelf-ontplooiende stents bij patiënten met een
fibrotische ductus pancreaticus stenose door chronische pancreatitis.

De studie is een prospectieve klinische interventie studie en vindt plaats in
twee centra; op de afdeling endoscopie van het Erasmus Universitair Medisch
Centrum te Rotterdam en de division of Gastroenterology & Hepatology University
Hospital, Leuven, Belgium

Na het plaatsen van de stent worden patiënten gedurende 1 jaar 3 maandelijks
vervolgd, klinisch en echografisch. Bovendien wordt na 6 maanden een ERCP
verricht ter beoordeling van de stent en strictuur resolutie.

De interventie bestaat uit het endoscopisch plaatsen van een biologisch afbreekbare zelf-ontplooiende stent in de ductus pancreaticus stenose. Deze stent zal volgens verwachting binnen 6 maanden oplossen.

Het onderzoek vergt geen extra belasting voor de patiënten, anders dan die ze
zouden ondergaan bij reguliere behandeling met plastic stents.
De plaatsings procedure en nacontroles zijn gelijkwaardig aan de reguliere
behandeling. Deelname is minder belastend dan de reguliere therapie omdat 3
maandelijkse stent-wissel procedures niet nodig zijn.

De risico's verbonden aan het onderzoek betreffen voornamelijk bekende
complicaties van stenttherapie in het algemeen en lijken niet duidelijk groter
dan bij reguliere therapie. Een mogelijk voordeel van participatie is dat
zelf-ontplooibare stents waarschijnlijk effectiever zijn en dus wellicht een
operatie kunnen voorkomen.