Kortdurende afklemming van de bovenarm: een strategie om het hart voor te bereiden op een intensieve inspanningssessie

Cardiaal troponine T en troponine I zijn de biochemische gouden standaard voor
de diagnose van een myocardinfarct. Echter, release van cardiale troponines
(cTn) in de circulatie is niet specifiek voor een acuut myocardinfarct,
aangezien verhoogde cTn concentraties ook waarneembaar zijn bij atleten tijdens
en na duursport. Aangezien het welbekend is dat regelmatige inspanning een
onderdeel is van een gezonde leefstijl, lijkt het contra-intuitief om
inspanningsgemedieerde cTn verhogingen toe te schrijven aan de hartschade die
optreedt bij een infarct. Een aantal klinische studies suggereren dat cTn
release bij een infarct eerder een fysiologisch continuum is van ischemie tot
infarct, in tegenstelling tot de traditionele interpretatie van cTn als een
"drempel" effect. Door de snelle stijging en daling in de eerste uren na
inspanning, maar ook de mogelijke aanwezigheid van een cytosolische ongebonden
cTn fractie in de cardiomyocyt (naar schatting 5% tot 8%), kan
inspanningsgemedieerde cTn release in overeenstemming zijn met de release van
de cytosolische pool (reversibele schade), in tegenstelling tot de afbraak van
het contractiele apparatus (irreversibele schade). De hypothese van reversibele
schade wordt ondersteund door de afwezigheid van "late gadolinium enhancement"
op de cardiale MRI bij duursporters, wat een maat is voor cardiale fibrose.

Naast de biochemische veranderingen na inspanning zijn er ook acute
veranderingen in hartfunctie waarneembaar. Terwijl eerdere studies aantonen dat
intense inspanning leidt tot disfunctie van het linker ventrikel (LV), blijken
recente studies de nadruk te leggen op de veranderingen in de rechter ventrikel
(RV) functie. Deze veranderingen zijn, in tegenstelling tot de LV sterk
geassocieerd met de cardiaal troponine concentratie na inspanning. Dit
suggereert dat acute veranderingen in RV en biochemische veranderingen na
duursport causaal gerelateerd zijn.

Remote ischemische preconditionering (RIPC) is een unieke techniek om meer
inzicht te krijgen in de rol van ischemie bij inspanningsgeïnduceerde
functionele en biochemische cardiale veranderingen. RIPC is een niet-invasieve
therapeutische behandeling waarbij korte ischemie van een weefsel of orgaan op
afstand organen beschermt tegen een langdurige periode van ischemie-reperfusie.
De systemische effecten van RIPC worden geinduceerd door korte perioden van
ischemie in de bovenarm, gevolgd door 5 minuten reperfusie. Tot nu toe heeft
men aangetoond dat RIPC leidt tot een vermindering in hartschade na cardiale en
vasculaire chirurgie bij volwassenen.
Onze hypothese is dat inspanningsgemedieerde functionele en biochemische
cardiale veranderingen worden veroorzaakt door een disbalans tussen zuurstof
vraag en toevoer, dat verbetert kan worden door ischemische preconditionering.
Deze studie is daardoor gericht op het effect van remote ischemische
preconditionering (door het manueel aanbrengen van korte cycli van ischemie en
reperfusie via een bloeddrukmanchet) op cTn concentraties en tijdelijke
veranderingen in de RV functie na een 30 km hardloop.

Het effect van ischemische preconditionering op inspanningsgemedieerde cTn
verhogingen en hartfunctie.

Enkelblind, cross-over design

Remote ischemische preconditionering, geïnduceerd door vier 5 min cycli van bovenarm ischemie (200 mm Hg), afgewisseld met 5 minuten reperfusie of een controle procedure met een lage-druk van de bloeddruk manchet (10 mm Hg), een uur voor aanvang van een 30 km loop.

De risico's van deelname aan dit onderzoek zijn minimaal. Kleine ongemakken
kunnen optreden tijdens het ischemische preconditionering protocol, maar het is
aangetoond dat deze behandeling veilig is. Daarnaast zullen herhaaldelijk
bloedmonsters worden afgenomen, met een kleine lokale hematoom als enig
mogelijk risico. Van iedere deelnemer zullen vier echo's van het hart worden
gemaakt . Deze zullen uitgevoerd worden via de huidige klinische standaarden en
daarnaast is deze niet-invasieve beeldvormende techniek veilig. Omdat alle
deelnemers ervaren en goedgetrainde lange afstand lopers zijn, zijn geen
schadelijke effecten te verwachten tijd of na de 30 km loop.