Studies omtrent strooilicht, beeldvergroting en fake IOL implantatie

Door een toenemend aantal uitgevoerde cataractie- en refractiechirurgisch
ingrepen, is het belang van het evalueren van visuele klachten als glare en
halo's als onderdeel van de 'kwaliteit van het zien' toegenomen. Een veilige en
effectieve methode om hoge refractieafwijkingen te corrigeren is door middel
van chirurgische implantatie van een kunstlens, een voorbeeld hiervan is de
Artisan/Artiflex fake intraoculaire lens. Een fake intraoculaire lens (pIOL)
wordt in het oog geplaatst terwijl de eigen lens niet vervangen wordt.
Patiënten die een dergelijke lensimplantatie ondergaan worden minder
afhankelijk / onafhankelijk van een bril of contactlenzen. Maar een perfecte
gezichtsscherpte leidt niet altijd tot een tevreden patiënt. Patiënten die een
pIOL implantatie hebben ondergaan kunnen klachten hebben van glare en halo's.
Tahzib et al. beschrijven dat 44.1 % van de patiënten die een Artisan pIOL
implantatie hebben ondergaan last hebben van glare bij tijdens rijden in het
donker. Reguliere onderzoeken zoals een gezichtsscherpte meting, contrast
sensitiviteitstesten en spleetlamponderzoek geven zelden een oorzaak voor de
klachten van de patiënt. Meest waarschijnlijk worden de klachten veroorzaakt
door een verhoogde verstrooiing van het licht. Verstrooiing van licht kan vaak
niet door standaard onderzoeken kan worden gedetecteerd. In 2010 heeft de CEI
het begrip 'disability glare' gedefinieerd. Er wordt gesproken over 'disability
glare' wanneer er een meetbare beperking is van het gezichtsvermogen. (CEI
Recodification-Ordianment, Chapter 16, 07-26-2010)
'Disability glare' is het resultaat van voorwaartse lichtverstrooiing. Typische
lichtverstrooiingsklachten zijn problemen met het herkennen van personen in
omstandigheden met tegenlicht, glare tijdens het autorijden in het donker en
kleur en contrastverlies.

De gezichtsscherpte van een hoog myope patiënt kan met 1 of 2 lijnen verbeteren
na implantatie van een pIOL door vergrotingseffecten van het beeld. Paarlberg
et al. beschrijven significant betere strooilichtwaarden na Artiflex pIOL
implantatie. In de literatuur, wordt dit deels verklaard doordat mensen stoppen
met het dragen van contactlenzen. Onze hypothese is dat beeldvergroting een
mogelijke (additionele) verklaring kan zijn voor de verbetering in
strooilichtwaarden na implantatie van een pIOL in myope patiënten.

1. Het bestuderen van het effect van beeldgrootte verschil op de waarden van
een strooilichtmeting.
2. Het bestuderen van de gevolgen op de strooilichtwaarden na implantatie van
een fake intraoculaire lens.

Cross-sectionele studie

Het onderzoek is opgebouwd uit 2 onderdelen.
Allereerst zal bij emmetrope en myope deelnemers die geen lensimplantatie
zullen ondergaan het effect van het beeldgrootteverschil op de
strooilichtwaarde worden onderzocht.
Vervolgens zal bij een populatie myope deelnemers die wel een lensimplantie
zullen ondergaan het effect van de lensimplantatie op de strooilichtwaarden
worden geobjectiveerd. Hierbij wordt eventueel gecorrigeerd voor de
beeldgrootte effecten die in het eerste deel van de studie zijn onderzocht.

Er zijn geen risico's van betekenis bij deelname aan deze studie