Behandeling van chronische HBeAg-positieve hepatitis B: Versterken van de antivirale response op entecavir door het tijdelijk toevoegen van peginterferon
- Lange-termijn uitkomst van de peginterferon alfa-2a add-on strategie bij chronische hepatitis B-patiënten die werden behandeld met entecavir

Nucleos(t)ide analogen zoals entecavir vormen tegenwoordig een veilig en
effectief alternatief voor interferon bij de behandeling van chronische
hepatitis B. Het is een potent antiviraal middel dat bij de meeste patiënten
leiden tot een ondetecteerbare virale load, en zodoende progressie van de
leverziekte kan voorkomen. Echter, slechts bij een klein gedeelte van de
patienten resulteert het ook in een blijvende respons na het stoppen van
behandeling, wat dus betekent dat deze personen langdurig, en mogelijk zelfs
levenslang, moeten worden behandeld. Peginterferon heeft daarentegen
een veel minder direct antiviraal effect, maar door de immunomodulatoire
eigenschappen van dit middel resulteert het wel in een duurzame onderdrukking
van virale replicatie na het stoppen van de behandeling. Een groot nadeel is
alleen dat slechts 30% van de patienten deze respons laat zien na een
standaardbehandeling peginterferon.
De HBV-specifieke T-celrespons is gewoonlijk zwak of zelfs afwezig bij
patienten met een chronische hepatitis B virusinfectie. Behandeling met
entecavirn en de bijbehorende virale loadreductie leidt enigszins tot herstel
van de immuunrespons. Mogelijk dat de toevoeging van peginterferon dit proces
verder kan stimuleren en leidt tot een hogere blijvende respons na het stoppen
van de behandeling.

De ARES studie is de eerste studie die de PEG-IFN toevoeging aan de ETV
behandeling onderzocht. Dusdanig is weinig bekend van de duurzaamheid van de
respons op lange termijn en van de veiligheid met deze behandel strategie. Het
is van belang om te onderzoeken of patiënten in de PEG-IFN add-on arm meer
HBsAg-verlies bereiken op lange termijn vergeleken met patiënten die binnen de
ETV-monotherapie arm werden behandeld. Daarom is onze bedoeling om de
duurzaamheid van de respons en veiligheid bij deze patiënten te evalueren.

Evalueren of het toevoegen van peginterferon alfa-2a aan de behandeling met
entecavir bij patienten met een chronische hepatitis B virusinfectie, kan
leiden tot een hogere kans op een blijvende respons na het stoppen van de
behandeling.

De evaluatie van de duurzaamheid van de respons en de late respons van
patiënten behandeld in de Ares studie.

Multicenter, gerandomiseerde, open-label, klinische trial met twee behandelarmen
- lange termijn vervolg

Het toevoegen van peginterferon alfa-2a aan de behandeling met entecavir gedurende 24 weken

Patienten zullen worden behandeld met peginterferon alfa-2a, een antiviraal
middel met veel bijwerkingen. Daarnaast zullen patienten in het kader van het
onderzoek extra bezoeken aan het ziekenhuis brengen (in totaal negen extra
bezoeken voor de waarbij peginterferon wordt toegevoegd; twee extra bezoeken
voor de andere arm). Tijdens elk bezoek zal er bloedonderzoek plaatsvinden om
de algehele conditie en de activiteit van de hepatitis B infectie te
controleren. Er is geen extra risico verbonden aan de afname van extra bloed,
aangezien dit plaatsvindt tijdens de standaardbloedafnamen.
Tevens zal er op baseline en week 52 een leverbiopt worden verricht.
Geen belasting en risico tijdens de lange termijn vervolg.