Rechts Atriaal Pacen versus Links Atriaal Pacen ter Voorkoming van het Ontwikkelen van Paroxysmaal Atrium Fibrilleren bij Patienten met het Sick Sinus Syndroom of Anti-aritmica gerelateerde Bradycardie.

Achtergrond:

Het Sick Sinus Syndroom (SSS) wordt gedefinieerd als een intrinsieke,
symptomatische vorm van sinusknoopdisfunctie.
Schade kan ontstaan in de sinusknoop zelf, de omringende zenuwen en ganglia of
het atriaal myocard.
Ontsteking, fibrosering of vetinfiltratie kunnen als oorzaak worden aangemerkt.
Volgens wat ons bekend is, is de incidentie van paroxysmaal atrium fibrilleren
(PAF) in patienten met SSS onbekend.
Van de patienten die een pacemaker geïmplanteerd hebben gekregen, wordt geschat
dat 40-50% het SSS heeft.
De incidentie van PAF bij patienten met SSS verschilt tussen verscheidene
studies.
Er worden percentages genoemd van onder andere 8,2% en 44%.
Patienten die medicatie krijgen ten behoeve van het atriumfibrilleren, kunnen
een anti-aritmica gerelateerde bradycardie krijgen.

Het aantal episodes van atriumfibrillatie bij patienten met SSS of een
anti-aritmica gerelateerde bradycardie kan mogelijk omlaag worden gebracht door
te stimuleren in het atrium.
Inhibitie kan worden bewerkstelligd door sinus bradycardie te voorkomen en door
premature complexen te onderdrukken.

In de recente pilot studie van Breuls et al blijkt dat linker atrium stimulatie
effectiever is in het verminderen van het aantal episodes van atriumfibrillatie
dan rechter atrium stimulatie. Daarnaast werd er een verbetering van quality of
life gezien bij deze SSS patienten met paroxysmaal atrium fibrilleren.


Hypothese:

Bij patienten met Sick Sinus Syndroom of anti-aritmica gerelateerde
bradycardie, is stimulatie bij het linker atrium effectiever in het voorkomen
van paroxysmen van atriumfibrillatie dan pacen in het rechter atrium.

- Om het effect van de locatie van stimulatie te bepalen op de preventie van
het ontstaan van episodes van PAF
- Om de relatie tussen de locatie van stimulatie, reductie in episodes van
atriumfibrillatie, quality of life, hartfalen, aantal cardioversies,
frequentie en duur van ziekenhuisopnames, de progressie van
atriumfibrillatie en hartdood te exploreren.
- Om de elektrische remodelling te bestuderen door karakteristieken van
atriumfibrillatie episodes te bestuderen met behulp van continue
monitoring van het atriale ritme.

Het betreft een multicenter gerandomiseerde prospectieve studie, die tussen
oktober 2014 en oktober 2019 zal worden gedaan.
Patienten van de deelnemende ziekenhuizen zullen op de cardiologie afdeling van
het betreffende ziekenhuis worden gezien.
Indien er een indicatie is voor een pacemakerimplantatie en er paroxysmen van
atriumfibrillatie gedocumenteerd zijn, zal patient gevraagd worden mee te doen
aan de studie.

In de patient zal een pacemaker worden geimplanteerd. De locatie van de te plaatsen pacemakerdraad zal of in het rechter atrium (rechter hartoor) of bij het linker atrium (sinus coronarius) zijn.

Behalve de risico's de gerelateerd zijn aan een conventionele
pacemakerimplantatie, zijn er geen specifieke risico's te noemen die aan de
studie kunnen worden toegeschreven. De kans op ruptuur van de sinus coronarius
is aanwezig, aangezien de draad hierin wordt gepositioneerd. De kans op
pericardpunctie is hierdoor iets groter.