Kinetische motor imagery training tijdens de immobilisatieperiode om de functionele uitkomst van de pols te verbeteren bij vrouwelijke patienten met een distale radiusfractuur in de leeftijdscategorie van 45-75 jaar.

Een distale radiusfractuur is een veelvoorkomend letsel dat tot langdurige
functionele beperkingen, verminderde grijpkracht, kleinere bewegingsuitslag en
pijn kan leiden. Deze symptomen kunnen worden veroorzaakt door lichamelijke
veranderingen als gevolg van het letsel. Deze symptomen kunnen echter ook
veroorzaakt worden door de immobilisatie die onderdeel is van de conservatieve
behandelmethode. Immobilisatie kan leiden tot neurale veranderingen, die
mogelijk verantwoordelijk zijn voor een deel van de klachten die hierboven
beschreven staan. Motor imagery training tijdens de immobilisatieperiode kan
voorkomen dat dergelijke neurale veranderingen optreden, wat kan leiden tot een
betere functionele uitkomst van de pols.

Het doel van het onderzoek is om de functionele uitkomst van de pols bij
patienten met een distale radiusfractuur te verbeteren. Functionele uitkomst is
gespecificeerd als een verbeterde functie, grotere handigheid, grotere
grijpkracht, grotere bewegingsuitslag en minder pijn.

Een gerandomiseerd onderzoek met controlegroep, met parallelle groepen. De
studie heeft een post-test only control group design. Patiënten in de
experimentele groep doen motor imagery training gedurende de
immobilisatieperiode, naast de reguliere behandeling. De patiënten in de
controle groep krijgen alleen de reguliere behandeling.

Motor imagery training; 4 keer per dag 7 minuten motor imagery training gedurende 3 weken (afhankelijk van de duur van de immobilisatieperiode).

Tijdens de immobilisatieperiode voeren de patiënten in de experimentele groep
motor imagery uit. Dit doen ze 4 keer per dag, gedurende 7 minuten, dus de
motor imagery training kost 28 minuten per dag aan tijd. De controlegroep
krijgt geen interventie. De uitkomstmaten worden bij beide groepen 2 keer
gemeten, direct nadat het gips is verwijderd en 2 weken daarna. De metingen
vinden plaats wanneer de patiënten al in het ziekenhuis zijn voor een
controle-afspraak. Zij hoeven dus niet speciaal voor dit onderzoek naar het
ziekenhuis te reizen.
Er is slechts 1 studie bekend die de effectiviteit van motor imagery training
op perifere letsels heeft bestudeerd. Er zijn echter veel studies gedaan die
aantonen dat motor imagery effectief is bij patiënten met een beroerte, atleten
en gezonde proefpersonen. Op basis van deze studies verwachten we dat motor
imagery training een positief effect heeft op het herstel na een distale
radiusfractuur. Voor zover wij weten zijn er geen studies gedaan die risico's
van motor imagery in kaart hebben gebracht. Omdat de patiënten zich alleen
bewegingen hoeven voor te stellen en geen daadwerkelijke bewegingen hoeven uit
te voeren, is het zeer onwaarschijnlijk dat de interventie een negatief effect
heeft op het herstelproces.