Prospectief onderzoek naar metabole en lineaire groei-effecten van groeihormoon behandeling bij kinderen met Kabuki Syndroom.

Kabuki syndroom (KS, OMIM 147920) is een syndroom met mutiple anomalien. De
medische problemen die worden gezien bij patienten met Kabuki-syndroom zijn
divers, maar alle patiënten hebben vergelijkbare gelaatstrekken. Onlangs is er
een genetische test beschikbaar gekomen die de diagnose KS bevestigt door
mutaties in KDM6A of KMT2D (MLL2) gen. Een van de kenmerken van KS is
postnatale groeiachterstand, meestal blijven KS patienten kleiner dan -2 SDS.
De oorzaak van de groeivertraging is onbekend, maar groeihormoondeficiëntie is
al een aantal keren in de literatuur gemeld. Verdere klinische verschijnselen
en symptomen bij KS kinderen zijn obesitas, hypertensie, hypotonie en kleine
gestalte, kenmerken die passen bij het metabool syndroom (MS) en hypothalamus
verstoring. Sommige van deze kenmerken zijn ook aanwezig bij patiënten met het
syndroom van Turner (TS) en het Prader-Willi syndroom (PWS). Kinderen met deze
syndromen hebben geen echte groeihormoondeficiëntie, maar hebben bewezen baat
bij behandeling met groeihormoon in supra-fysiologische dosering, te zien aan
een langere eindlengte. Bovendien is gebleken dat groeihormoon behandeling in
deze groepen kinderen een positief effect heeft op cardiovasculaire en metabole
risicofactoren.

Het primaire doel van deze studie is het beoordelen van de relatie tussen de
korte termijn metabole veranderingen na start van rhGH therapie en de lange
termijn verandering in de lengte SDS na een en twee jaar behandeling. Ten
tweede willen we de effecten van GH te beoordelen op metabole risicofactoren
parameters die kenmerkend zijn voor het metabool syndroom bij volwassenen.
Daarnaast willen we van de ernst van de hypermobiliteit in kaart brengen en
beoordelen of groeihormoontherapie de mate van hypermobiliteit beïnvloedt.
Verder willen we kijken naar de lichaamsproporties bij kinderen met Kabuki
syndroom en/of groeihormoonbehandeling hierop van invloed is.

Het is een prospectieve studie naar de metabole effecten van groeihormoon
behandeling bij patiënten met Kabuki syndroom. Total body water (TBW), totaal
energieverbruik (TEE), basaal metabolisme (BMR) en fysieke activiteit (PAL)
metingen worden uitgevoerd over een periode van 2 weken met behulp van de
dubbel gelabeled water (DLW) methode voor en tijdens de GH behandeling .
Markers van metabole risicofactoren zullen bepaald worden tijdens de routine
bloed controles. Daarnaast worden baseline karakteristieken van groeipatronen,
lichaamsproporties, hyperlaxiteit, bloeddruk, BMI en middelomtrek verzameld om
de drie maanden tijdens routine controles.

Groeihormoon behandeling 1-1.4 mg/m2/dag in 1 dd subcutaan (Genotropin).

Kinderen met Kabuki syndroom hebben een aantal kenmerken, waaronder kleine
lengte, hypotonie en obesitas, die ook aanwezig zijn bij patiënten met het
syndroom van Turner (TS) en het Prader-Willi syndroom (PWS). Kinderen met deze
syndromen hebben geen echte groeihormoondeficiëntie, maar hebben bewezen baat
bij behandeling met groeihormoon in supra-fysiologische dosering, te zien aan
een langere eindlengte. Bovendien is gebleken dat groeihormoon behandeling in
deze groepen kinderen een positief effect heeft op cardiovasculaire en metabole
risicofactoren. Behandeling met groeihormoon is daarom geregistreerd voor deze
syndromen. Bij deze studies zijn geen schadelijke effecten van deze therapie
aan het licht gekomen. Het is te verwachten dat kinderen met Kabuki syndroom
eveneens baat zullen hebben bij behandeling met groeihormoon. Vandaar deze
studie.

Na inclusie in de studie, zal groeihormoon behandeling worden gestart. Alle
bezoeken van de proefpersonen zijn verbonden aan de routine controles,
overeenkomstig met de richtlijnen voor groeihormoonbehandeling. Er zullen vier
extra controles plaatsvinden: twee voor aanvang van de groeihormoon behandeling
en twee zes weken na start van de groeihormoon behandeling. Gedurende een
aantal van deze bezoeken, zullen routine bloed-controles voor de groeihormoon
behandeling worden uitgevoerd. Er zal tijdens deze venapuncties extra bloed
worden afgenomen voor het bepalen van de metabole risico markers. Er worden
worden dus GEEN extra venapuncties verricht buiten de routinecontroles om. Het
totale volume extra bloed dat zal worden afgenomen zal maximaal 20 ml zijn.
Risico's van de dubbel gelabeld water (DLW), Ventilated Hood (VH) methode,
hyperlaxiteit onderzoek en fotometrie zijn te verwaarlozen. Het maken van een
handwortelfoto levert minimale stralenbelasting op.