Arteriele, veneuse en cappilaire bloedgas analyse bij neonaten op de neonatale intensieve zorgen afdeling.

Een arteriele bloedgas is de methode waarop op de NICU (neonatal intensive care
unit) beademde patienten vervolgd worden.
Er is niet altijd een arteriele toegang mogelijk en wordt bovendien altijd
afgewogen tegen de complicaties als trombose, infectie, ischemie etc..
Indien er geen arteriele toegang is wordt er gebruik gemaakt van capillaire
bloedgassen in huidige routine zorg. Omdat veneuse bloedgassen niet betrouwbaar
worden geacht, wordt deze niet gebruikt. Zelfs niet als er om andere reden een
veneuze punctie gedaan moet worden, wordt er een extra capillaire bloedgas
geprikt.
Uit literatuur is er geen eenduidigheid of veneuse, capillaire of arteriele gas
bij neonaten betrouwbaar genoeg is om in de klinische praktijk gebruikt te
worden.

Inzicht verkrijgen in betrouwbaarheid in arteriele, veneuse en capillaire
bloedgassen bij neonaten.
Onderzoeken of delen van deze verschillende bloedgassen betrouwbaar en klinisch
toepasbaar zijn.

Bij neonaten die reeds een indicatie hebben tot afnemen van bloedgassen, extra
bloed en/of extra hielprikken af te nemen voor analyse ter vergelijking.

Om de belasting te minimaliseren, wordt het veneuse bloed afgenomen tentijde
dat er om andere reden een veneuse prik nodig is (bijv. infuus prikken,
navelvenelijn inbrengen etc). Er wordt maximaal van 5 (arterieel vs veneus)
aangehouden.
Omdat we liefst alledrie de bloedgassen (arterieel vs veneus vs capillair)
willen vergelijken wordt er van de 5 maximaal 3 keer ook een extra capillaire
hielprik afgenomen.
Het totaal aan extra bloed en hielprikken hebben een verwaarloosbaar klein
risico voor neonaat.

Vanwege het dyscomfort tijdens het prikken wordt er sucrose gegeven als
pijnstilling.