Farmacokinetiek en optimale dosering van caspofungin bij intensive care patiënten met een verdenking op een invasieve candia infectie.

Patiënten op de intensive care hebben een groter risico op het krijgen van een
invasieve candida infectie dan patiënten op andere afdelingen. Een snelle,
adequate behandeling is nodig om het succes van de behandeling te vergroten.
Uit een onderzoek naar de effectiviteit van caspofungin blijkt dat de
behandeling met caspofungin minder succesvol is bij patiënten met een hogere
ziekte-ernst score. Verder is bekend dat bij ernstig zieke patiënten, zoals die
op de intensive care, de farmacokinetiek en plasmaconcentratie van een
geneesmiddel af kunnen wijken als gevolg van veranderingen in organen en
lichaamssystemen. Een studie naar caspofungin bij patiënten op de intensive
care vond een grote inter- en intra-individuele variatie in de dalconcentratie
van caspofungin. De farmacokinetiek van caspofungin in ernstig zieke patiënten
is zeer waarschijnlijk anders, maar specifiek onderzoek hiernaar ontbreekt. Als
gevolg van de afwijkende kinetiek kan de bloostelling aan caspofungin bij
patiënten op de intensive care onvoldoende zijn en kan een hogere dosering
noodzakelijk zijn bij deze groep patiënten.

Het vaststellen van farmacokinetische parameters van caspofungin bij patiënten
op de intensive care en het bepalen van de optimale dosering van caspofungin
waarbij een adequate blootstelling bereikt wordt bij deze groep patiënten.

Interventie studie. Op dag 3 (± 1 dag) van de behandeling met caspofungin zal
een volledige concentratiecurve van caspofungin afgenomen worden voor het
bepalen van de AUC (Area Under the concentration-time Curve) en de
farmacokinetische parameters van caspofungin. Bloedmonsters worden afgenomen
voor toediening van caspofungin en 1, 2, 3, 4, 6, 8, 12 en 24 uur na start van
het infuus. De AUC wordt gebruikt als maat voor de blootstelling aan
caspofungin, er is vastgesteld dat vanaf een AUC van 98 mg*h/L de blootstelling
als adequaat kan worden beschouwd. Een daling in AUC van 20% of meer wordt
gezien als een klinisch relevante daling in AUC waarbij de dosering verhoogd
dient te worden. Een AUC > 200 mg*hr/L wordt gezien als een te hoge AUC waarbij
de dosering verlaagd dient te worden. Indien de caspofungin dosering aangepast
wordt, worden op dag 3 (± 1 dag) na dosisaanpassing bloedmonsters afgenomen
voor toediening van caspofungin en 1, 2, 3, 4, 6, 8, 12 en 24 uur na start van
het infuus, zodat de AUC bij de aangepaste dosering bepaald kan worden. Daarna
wordt elke 3 dagen tijdens de behandeling op de intensive care, met een maximum
van 28 dagen, een dalspiegel afgenomen om eventuele fluctuaties in de
caspofungin concentratie te volgen.
Op de dag dat de eerste concentratiecurve van caspofungin afgenomen wordt,
worden bloedmonsters afgenomen voor de bepaling van procalcitonine,
interleukine-6 en interleukine-8 om de correlatie van de caspofungin
concentratie met ontstekingsparameters te bepalen.
Indien een patient dialyse krijgt, worden monsters uit de dialysevloeistof
afgenomen op dezelfde tijdstippen als de bloedafname en wordt hierin de
concentratie van caspofungin bepaald, zodat beoordeeld kan worden of en hoeveel
caspofungin verloren gaat door dialyse.
Daarnaast worden op de dag dat de eerste concentratiecurve van caspofungin
afgenomen wordt, een aantal ziekte-ernst scores (APACHE II, APACHE IV, LODS,
MODS, MPM II, ODIN, SAPS 3 en SOFA) bepaald uit parameters die routinematig
worden vastgelegd voor patiënten op de intensive care.

Aanpassen van de caspofungin dosering indien de blootstelling bij de standaarddosering onvoldoende is (AUC >= 20% lager dan gewenste AUC voor adequate blootstelling) of te hoog is (AUC > 200 mg*hr/L, 2x zo hoog als gewenste AUC).

Het aanpassen van de dosering bij onvoldoende of te hoge blootstelling aan
capsofungin leidt tot een adequate blootstelling en kan leiden tot een beter
resultaat van de behandeling bij de patiënten in deze studie. Uit verschillende
studies is naar voren gekomen dat doseringen tot 200 mg per dag veilig zijn en
goed verdragen worden. De dosering zal alleen verhoogd worden indien de
blootstelling bij de standaarddosering onvoldoende is. De uitkomsten van deze
studie kunnen van invloed zijn op doseerschema*s voor caspofungin in ernstig
zieke patiënten en kunnen leiden tot beslisregels voor het controleren van de
plasmaconcentratie van caspofungin. Het afnemen van bloedmonsters voor de
studie is een minimale belasting aangezien de monsters worden afgenomen uit een
arterielijn die al aanwezig is bij de patiënt voor reguliere bloedafname. Deze
studie kan niet uitgevoerd worden zonder deze patiënten omdat zij het onderwerp
van onderzoek zijn.