Praktische biomarkers voor de vroege detectie van dementie

Dementie is een syndroom dat kan worden veroorzaakt door een aantal
progressieve aandoeningen die invloed hebben op geheugen, stemming en de
mogelijkheid om alledaagse activiteiten uit te voeren. Geschat wordt dat 35.6
miljoen mensen wereldwijd aan dementie leden in 2010, toenemend tot 65.7
miljoen in 2030 en tot 115.4 miljoen in 2050. De geschatte totale kosten
wereldwijd van dementie was 604 miljard dollar in 2010 (World Alzheimer Report
2010). Het verkrijgen van een nauwkeurige en tijdige diagnose kan symptomen en
cognitieve problemen verklaren en stress, veroorzaakt door onzekerheid
verlichten (Bass et al, 1994; Carpenter et al 2008). Het stelt patiënten ook in
staat om hun toekomst te plannen voor cognitieve problemen dat bemoeilijken.
Daarbij kan vroegdiagnose helpen om mogelijk schadelijk gedrag te vermijden,
zoals: het niet op tijd of op de juiste wijze innemen van medicijnen en het
nemen van slechte financiële beslissingen. Vroegdiagnose vindt momenteel al
plaats via uitgebreide en arbeidsintensieve diagnostiek en dure
imagingtechnieken. De ziekte van Alzheimer is de meest voorkomende vorm van
dementie.Gezien de enorme groei van het aantal mensen met deze ziekte is het
van belang sensitieve en selectieve markers te ontwikkelen die weinig belastend
zijn voor de patient en tegelijkertijd eenvoudig zijn uit te voeren, ook door
niet-specialisten en in perifere ziekenhuizen met beperkte middelen en/of
apparatuur.
Onze studie onderzoekt in welke mate bepaalde markers (een cognitieve test - te
weten de Test your Memory-, Event Related Potentials - de P300, N400 en P600 -
en immunologische en metabole markers in het bloed, alleen of in combinatie,
aan deze criteria kunnen voldoen. Het doel is een diagniostisch model te
ontwikkelen voor de ziekte van Alzheimer.

Het doel van dit onderzoek is het identificeren van (een combinatie van)
selectieve en sensitieve diagnostische markers in een vroeg stadium van
dementie, welke goedkoop, makkelijk(er) toepasbaar en weinig belastend zijn
voor de patient. Met behulp van deze markers wordt een diagniostisch model
ontwikkeld voor de ziekte van Alzheimer.

Dit onderzoek is een cross-sectioneel cohort onderzoek ter bestudering van
mogelijke diagnostische markers bij personen met de zieket van Alzheimer . De
controlegroep en de groep met geheugenproblemen worden gematcht voor leeftijd,
geslacht, opleiding en ervaren fragiliteit. Exclusie criteria zijn ernstige
neurologische of psychiatrische afwijkingen van niet dementiele aard. Het
aantal exclusiecriteria is beperkt, om de klinische toepasbaarheid van de
mogelijke biomarkers te verhogen. Proefpersonen zullen worden gerekruteerd via
de geheugenpoli van het Zorgsaam ziekenhuis in Terneuzen en het Admiraal de
Ruyter ziekenhuis in Goes. Terwijl het gedragsonderzoek en bloedafname in één
sessie van ca. 90 minuten kan plaatsvinden, zal het EEG onderzoek plaatsvinden
in een aparte sessie.

Belasting en risico voor proefpersonen is minimaal.