Reconstructie van de optische radiatie door middel van enhanced DTI in vergelijking met HARDI

In geval van een refractaire gelokaliseerde temporaalkwabepilepsie wordt het
voorste deel van de temporaalkwab en delen van de mesiale structuren verwijderd
tijdens operatie (anterieure temporaalkwab resectie). Na een dergelijke
operatie is ongeveer 60 tot 80 % van de patiënten aanvalsvrij . De complicatie
die op kan treden als gevolg van de operatie is een beschadiging van het meest
anterieure deel van de optische radiatie (Meyers loop) met als gevolg uitval
van het bovenste kwadrant van het contralaterale gezichtsveld. Er zijn studies
die een dergelijke uitval rapporteren voor alle kandidaten (100%) die een
anterieure temporaalkwab resectie ondergingen.
De ligging van de Meyers loop verschilt sterk tussen individuen. Dit maakt het
moeilijk om het risico van beschadiging tijdens operatie in te schatten. Het is
daarom van belang om voorafgaand aan operatie de ligging van de Meyers loop en
daarmee de mogelijke beschadiging hiervan in kaart te brengen. Eerder onderzoek
heeft aangetoond dat de reconstructie van de Meyers loop mogelijk is met behulp
van anatomische MRI technieken die zenuwbanen in beeld brengen
(diffusie-gewogen tractografie). Door deze diffusie-gewogen data te bewerken
met geavanceerde analyse technieken verbetert de reconstructie van vooral het
voorste gedeelte van de optische radiatie, de Meyers loop.

De geavanceerde analyse methoden worden toegepast op diffusie-gewogen data die
werden gemeten met een klinisch, kortdurend ( ~7 min) MRI protocol, met een
beperkt aantal (32) diffusie-richtingen. Vervolgens wordt het resultaat hiervan
vergeleken met de reconstructie van de Meyers loop verkregen op basis van
diffusie-gewogen tractografie data met een hoge resolutie (128
diffusie-richtingen). De registratie met behulp van dit protocol duurt veel
langer (~30 min) en is daarom niet geschikt voor standaard klinisch gebruik.

Dit is een haalbaarheidsstudie waarin bij tien gezonde vrijwilligers een korte
anatomische diffusie-gewogen scan wordt gemaakt met het huidige klinische
protocol en met een hoge resolutie diffusie-gewogen scan die langer duurt. Er
wordt een functionele MRI gemaakt om de primaire visuele cortex in beeld te
brengen. De diffusie-gewogen gegevens worden verwerkt, wat resulteert in drie
verschillende datasets: diffusie-gewogen gegevens verkregen met het klinisch
protocol die worden geanalyseerd volgens de standaard procedure en de
geavanceerde procedure en diffusie-gewogen gegevens verkregen met de hoge
resolutie scan. Het resultaat is de reconstructie van de optische radiatie die
de primaire visuele cortex en *laterale geniculate nucleus* verbindt. Het
resultaat van de drie datasets wordt geëvalueerd met behulp van methoden die
werden ontwikkeld op basis van de vergelijking van de reconstructie van de
Meyers loop voorafgaand en na afloop van een anterieure temporaalkwab resectie
bij epilepsie patiënten.

De vrijwilligers ondergaan een MRI scan sessie van ongeveer 60 min. Er zijn
geen extra risico*s verbonden door deelname aan het onderzoek.