Het effect van intermitterende ileal brake activatie op voedselinname, verzadiging, het vrijkomen van gastrointestinal hormonen, maaglediging en galblaas volume

Het vrijkomen van intacte nutriënten in de dunne darm kan zorgen voor de
activatie van een intestinale rem. In het engels wordt dit ook wel de activatie
van een intestinal brake genoemd. Dit is een negatief feedback mechanisme
vanuit de dunne darm naar de maag en het centraal zenuwstelsel. Op deze manier
ontstaat er een afname in voedselinname (die ook te zien is na RYGB),
hongergevoel en voedselopname. Daarnaast zorgt het voor een toename in
verzadiging. In onze vorige studies (METC 11-3-034 en METC 11-3-006) hebben we
laten zien dat het infunderen van vet, eiwit en koolhydraat in het ileum alle
drie zorgen voor de activatie van de ileal brake (met een duidelijke afname in
voedselinname). Op dit moment is het echter niet duidelijk of dit acute effect
ook blijft bestaan wanneer het eiwit meerdere malen achter elkaar in het ileum
van de dunne darm wordt ingespoten. Met andere woorden: Ontstaan er een
desensitisatie of juist een versterking van het ileal brake effect wanneer er
intermitterend/continue eiwit wordt ingespoten.

Doel: Het effect van intermitterende/continue ileal brake activatie op
voedselinname, verzadiging, het vrijkomen van gastrointestinal hormonen en GI
mobiliteit onderzoeken.

Hypothese: Intermitterende/continue ileal infusie van caseine resulteert in een
afname van de voedselinname op dag 4 die vergelijkbaar is met de afname van
voedselinname op dag 1.

Primaire uitkomstmaat: Het onderzoeken van het effect van
intermitterende/continue ileale infusie op ad libitum voedselinname.

Exploratieve, gerandomiseerde, dubbel-blinde placebo gecontroleerde studie

Infusie van caseine in de dunne darm

Bloed monsters: Op elke testdag (1-4) wordt er een infuus in een ader van de
onderarm geplaatst om bloed af te kunnen nemen. Per tijdspunt wordt er 8ml
bloed afgenomen, totaal van 72ml per dag (totaal van 288mL voor de 4
testdagen). Na het afnemen wordt er onmiddelijk een DPPIV-remmer aan het bloed
toegevoegd. Hierdoor blijft actief GLP-1 in het plasma meetbaar. Tijdens het
afnemen van de bloedmonsters zitten de proefpersonen in een comfortabele stoel
met een verstelbare rugleuning. Er worden geen bijwerkingen verwacht bij het
afnemen van de bloedmonsters.

VAS scores voor verzadiging en gastrointestinale klachten Scores voor
verzadiging, honger, verlangen om te eten en gastrointestinale klachten
(brandend, vol gevoel, krampen, kolieken etc) worden gemeten door gebruik te
maken van een visual analogue score (VAS, 0 tot 100 mm).

Plaatsing van sonde en doorlichting: Het plaatsen van de nasoileale sonde kan
voor de proefpersoon even vervelend zijn. Elke test dag start met het plaatsen
van de sonde. De stralings blootstelling tijdens het positioneren van de sonde
is maximaal (0.05 mSv). De totale stralings blootstelling (alle testdagen) is
ongeveer 0.20 mSv (0.05 mSv x 4). Dit komt qua blootstelling aan straling
ongeveer overeen met 2 retour vluchten van Amsterdam naar Sydney in een
vliegtuig op een hoogte van 4 km (www.ngr-nl.com). Aangezien de sonde 4 dagen
in situ blijft kan dit resulteren in milde klachten (neus en keel). Deelnemers
kunnen altijd (24 uur per dag) in contact komen met de onderzoeker indien niet
noodzakelijk is. Alle deelnemers zijn gezonde vrijwilligers en we verwachten
geen gezondheidsvoordelen of gezondheidsnadelen

Gastrointestinale motiliteit (maaglediging en dunne darm passagetijd): Beide
metingen worden verricht met behulp van uitgeademde lucht. Hiervoor wordt er
tijdens elke testdag op meerdere momenten een ademmonster opgeslagen. Hiervoor
blaast de proefpersoon ongeveer elke 15 minuten in een zakje.