Het effect van puls snelheid op temporele resolutie en spraakverstaan door gebruikers van een cochleair implantaat.

Spectrale en temporele resolutie leveren een belangrijke bijdrage aan het
spraakverstaan door gebruikers van een cochleair implantaat (CI). In theorie
zou het vergroten van de temporele resolutie leiden tot een verbeterd
onderscheidend vermogen voor snelle intensiteitsfluctuaties in spraak. Echter,
klinische studies lijken het tegenovergestelde te laten zien; zij laten een
verbeterd spraakverstaan zien bij gereduceerde puls snelheden, hoewel het
merendeel van deze studies niet een normale luistersituatie nabootsen. In de
meeste gevallen, worden de puls snelheden van 1 of 2 electrodes aangepast en de
overige electrodes gedeactiveerd. Daarom is aanvullende informatie noodzakelijk
om de effecten van puls snelheid op het spraakverstaan te bepalen in een
testomgeving die beter aansluit bij de dagelijkse situatie.

Bepalen van het (in)directe effect van de puls sneheid van het cochleaire
implantaat op het spraakverstaan aan de hand van (1) een standaard test voor
temporele resolutie: amplitude modulatie detectie (AMD) bij twee verschillende
modulatie frequenties, (2) testen voor spraakverstaanbaarheid (herkenning
woorden in stilte en herkenning zinnnen in ruis) en (3) bepalen van de
reproduceerbaarheid aan de hand van de intraclass correlatie coefficient en het
95% betrouwbaarheidsinterval.

Dit project betreft een interventionele cohort studie, waarbij het effect van
puls snelheid op temporele resolutie (AMD) en spraanverstaan (foneem score en
SRT) in post-linguale CI gebruikers.

Metingen worden verricht in een geluiddichte cabine bij de Afdeling
KNO/AudiologischCentrum van het Academisch Ziekenhuis Maastricht. Alls
proefpersonen staan gereegistreerd als patient binnen het CI-team Zui-Oost
Nederland, die ons ziekenhuis jaarlijks bezoeken voor controle van hun CI

De studie bestaat uit 1 bezoek tijdens welke de volgende serie experimenten in
tweevoud wordt uitgevoerd met een pauze tussen de series (test-hertest)

1. Vaststellen van luidheidsbeleving op een visueel-analoge schaal bij
veranderen van de puls sneleheid. Mocht de subjectieve luidheid te laag of te
hoog zijn, wordt de maximale uitput van de CI (in stroom eenheden) aangepast
tot een comfortabel luisterniveau (duur 15 minuten)
2. Bepalen van de amplitude modulatie detectie drempelwaardes bij 10Hz
modulatie frequentie bij 3 puls snelheden (duur 20 minuten)
3. Bepalen van de amplitude modulatie detectie drempelwaardes bij 100Hz
modulatie frequentie bij 3 puls snelheden (duur 20 minuten)
4. Test voor spraakverstaanbaarheid (woorden in stilte) bij 65dB voor 3 puls
snelheden (duur 10 minuten)
5. Test voor spraakverstaanbaarheid (zinnen in ruis) bij 65dB voor 3 puls
snelheden (duur 20 minuten)

In totaal, inclusief een pauze tussen de test en hertest, duren de experimenten
ongeveer 3 uur. Experimenten worden afgerond in 1 bezoek.

Modulatie frequentie zijn gekozen op basis van de bevinden door de De Ruiter
et. al. (ingediend) die de beste AMD drempelwaarde voor post-linguale CI
gebruikers vonden bij een modulatie frequentie van 10Hz en een duidelijk
afwijkende (slechtere) AMD drempelwaarde bij 100Hz. Voor de puls snelheden
werden geen referentie gevonden in de literatuur waarbij gebruik gemaakt wordt
van meerdere geactiveerde electrodes en breedband ruis als auditieve input. In
de Cochlear CIs zijn 7 puls snelheden waaruit gekozen kan worden. In deze
exploratieve studie, is gekozen voor de middelste puls snelheid (900pps),
500pps (twee stappen lager) en 1800pps (twee stappen hoger).

Mocht een proefpersoon een beter AMD drempelwaarde en/of spraakverstaan hebben
bij een puls snelheid die afwijkt van de klinisch geoptimaliseerde puls
snelheid, worden de proefpersonen gevraagd om de "betere" puls snelheid
minimaal twee weken te gebruiken om er gewend aan te raken. Na twee weken
worden opnieuw de testen voor spraakverstaan afgenomen, (woorden in stilte en
zinnen in ruis).

De patienten die voldoen aan de in- en exclusie criteria hebben specifieke types spraakprocessoren, die elke een maximum van 4 programma's kunnen dragen (MAPs, die de CI electrodes aansturen). Om het risico voor de patient te minimaliseren, tijdefficientie te verhogen en functie van de spraakprocessor te waarborgen, gebruiken we niet de spraakprocessor van de patient, maar ons eigen processoren (hetzelfde type als gebruikt door de patient) die voorgeprogrammeerde MAPs bevatten. De processoren worden geprogrammeerd met standaard klinische aanpassingssoftware Custom Sounds> van Cochlear, met verschillende puls snelheden. Deze voorgeprogrammeerde MAPs zijn gebaseerd op de MAP die de patient het meest gebruikt. Een vergelijking wordt gedaan tussen de verschillende MAPs met betrekking tot AMD drempelwaardes and objectieve spraakverstaan scores. Na het bezoek krijgen de patienten hun eigen spraakprocessor weer terug.

Binnen deze studie zijn zijn een aantal mogelijke risico's, zoals beschreven in
de product informatie (zie document *E13497RA NIC V2 Hazards Analysis &
Conformance Guide* in sectie D van de METC aanvraag), verbonden aan het
gebruikte medisch apparaat. De meeste risico's worden tenietgedaan door de CI
software en procedure, zoals beschreven in het genoemde document. De meeste
risico's kunnen beschreven worden als een "adverse device effect" en zijn van
verwaarloosbare tot minimale aard; een risico wordt gezien als "serious adverse
device effect" (zie pagina 12 van het genoemde document).

Bij deze niet-invasieve, interventionele studie wordt onderzoek gedaan naar de
effecten van puls snelheid op temporele resolutie en spraakverstaan. Dit
onderzoek kan leiden tot verdere optimalisatie van spraakcodering strategien.
Het wordt verwacht dat proefpersonen niet direct merkbare voordelen zullen
odnervinden van een andere puls snelheid. Mocht echter blijken dat aan het eind
van de experimenten een veranderde puls snelheid leidt tot een verbeterde AMD
drempelwaarde en/of spraakverstaan, worden proefpersonen gevraagd om de
aangepaste puls snelheid in hun eigen spraakprocessor te gebruiken gedurende
twee weken om er gewend aan te raken. Na twee weken worden hun ervarigen
nagevraagd en de testen voor spraakverstaan herhaald.

Zoald vermeld, lopen proefpersonen een verwaarloosbaar tot minimaal risico bij
deelname aan deze studie. Echter, deelname vereist tijd en inzet van de
proefpersonen.