Een onderzoek naar de opname, transport, omzetting en uitscheiding (ADME) en absolute biologische beschikbaarheid van KHK7580, een nieuw middel voor de behandeling van te hoge productie van bijschildklierhormoon bij chronische nierziektes

KHK7580 is een nieuw middel dat mogelijk gebruikt kan worden bij de behandeling
van secundaire hyperparathyreoïdie, wat betekent dat er een verhoogde
uitscheiding is van het bijschildklierhormoon door de bijschildklieren als
gevolg van een lage concentratie van calcium in het bloed. Dit kan optreden bij
chronische nierziektes. KHK7580 werkt op de calcium receptoren op het oppervlak
van de bijschildkliercellen en vermindert de uitscheiding van het
bijschildklierhormoon. KHK7580 bevindt zich in de ontwikkelingsfase en is niet
geregistreerd als geneesmiddel, maar is al eerder aan mensen toegediend.

Het doel van Deel 1 van het onderzoek is na te gaan hoe snel en in hoeverre
KHK7580 in het lichaam wordt opgenomen, getransporteerd, omgezet en
uitgescheiden (dit wordt farmacokinetiek genoemd). De onderzoeksmedicatie is
gemerkt met koolstof-14 (14C) en is dus radioactief. Zodoende is het mogelijk
om het middel te volgen in bloed, urine en ontlasting.

Het doel van Deel 2 van het onderzoek is na te gaan hoe de opname van de oraal
toegediende KHK7580 onderzoeksmedicatie is als deze vergeleken wordt met een
intraveneuse (iv; via een ader) toediening. De onderzoeksmedicatie die iv wordt
toegediend is gemerkt met een lage dosis koolstof-14 (14C) en is dus licht
radioactief. Zodoende is het mogelijk om het middel te volgen in bloed, urine
en ontlasting. Door de hoeveelheid 14C gemerkt KHK7580 te vergelijken met de
hoeveelheid niet gemerkt KHK7580 is het mogelijk om te bepalen welk deel van de
onderzoeksmedicatie na toediening door de mond in het lichaam beschikbaar is
(dit wordt absolute biologische beschikbaarheid genoemd).

Ook zullen de veiligheid en verdraagbaarheid van het middel worden onderzocht.
Tevens wordt er naar een eventueel effect van het middel op bepaalde
bloedwaarden gekeken (dit wordt farmacodynamiek genoemd).

Deel 1:
Het eigenlijke onderzoek bestaat uit 1 periode waarin de vrijwilliger gedurende
minimaal 9 dagen (8 nachten) en met een maximum van 13 dagen (12 nachten) in
het klinisch onderzoekscentrum in Zuidlaren zal verblijven.

Deel 2:
Het eigenlijke onderzoek bestaat uit 1 periode waarin de vrijwilliger gedurende
6 dagen (5 nachten) in het klinisch onderzoekscentrum in Zuidlaren zal
verblijven.

Deel 1: Tijdens het onderzoek krijgt de vrijwilliger de onderzoeksmedicatie toegediend in de vorm van een drankje van 100 milliliter na een periode van minimaal 10 uur nuchter zijn (niets eten of drinken). Na toediening zal het drinkflesje tweemaal worden nagespoeld met 50 milliliter water, dat de vrijwilliger ook dient op te drinken. Deel 2: Tijdens het onderzoek krijgt de vrijwilliger de onderzoeksmedicatie toegediend na een periode van minimaal 10 uur nuchter zijn (niets eten of drinken) in de vorm van 1 capsule die de vrijwilliger in dient te nemen met 240 milliliter water op kamertemperatuur. Na 2 uur krijgt de vrijwilliger een iv infuus van 5 milliliter gedurende 15 minuten.

Alle potentiële geneesmiddelen veroorzaken bijwerkingen; de mate waarin dit
gebeurt verschilt. Tot nu toe zijn 3 onderzoeken afgerond met gezonde
vrijwilligers en met patiënten met secundaire hyperparathyreoïdie. In deze
onderzoeken kregen 74 gezonde vrijwilligers en 29 patiënten enkele toedieningen
van KHK7580 tot 20 mg en meervoudige toedieningen tot 12 mg en al deze
doseringen werden goed verdragen. De volgende bijwerkingen zijn het vaakst bij
mensen waargenomen: buikklachten, misselijkheid, braken, ontsteking aan de
amandelen, verhoogde spierprikkelbaarheid, verminderde gevoeligheid,
voornamelijk van het tastgevoel en verlaagde concentratie van calcium in het
bloed.

Procedures: pijn, lichte bloedingen, blauwe plekken, mogelijk een infectie