Schildwachtklier procedure voor blaaskanker met gebruik van de hybride tracer

De schildwachtklier (SWK) procedure ter lokale stadiering was oorspronkelijk
geintroduceerd voor borst kanker, melanoom patienten en penis kanker. Een SWK
is de eerst drainerende lymfeklier vanaf de tumor (orgaan) in het lymfeklier
systeem, zonder interceptie van een andere lymfeklier. Meerdere SWKs kunnen
aanwezig zijn in een patient. De SWK kan gelokaliseerd worden door middel van
lymfoscinitigrafie en SPECT/CT na injectie van een radiocolloid
(99mTc-nanocolloid) die wordt getransporteerd door het lymfesysteem naar de SWK.
Er van uitgaand dat metastasen zich verspreiden via het lymfesysteem en als
eerste terecht komen in de schildwachtklier hoeft er bij een schildwachtklier
biopsie enkel de schildwachtklier verwijderd te worden in plaats van alle
klieren in het bekken gebied zoals bij een bekken klier dissectie. Door alleen
de SWK te verwijderen kan er op deze manier de regionale lymfeklier status
bepaald worden in patienten die cN0 gestadieerd zijn. Verschillende
onderzoekers hebben verschillende tracers gebruikt om zo de schildwachtklier te
vinden. De resultaten van deze eerdere studies lieten zien dat de SWK procedure
accuraat is en in staat is om SWKs binnen en buiten het standaard (bekken)
lymfeklier dissectie gebied te lokaliseren.
Het doel van deze studie is om de accuraatheid van de SWK procedure voor het
lokaliseren van de tumor (positieve) lymfeklieren te evalueren. Voor dit doel
zullen we de hybride tracer ICG-99mTc-nanocolloid gebruiken. Deze tracer is
radioactief en fluorescent wat het mogelijk maakt om de preoperatieve
lymfoscintigrafie en single photon emission computed tomography (SPECT)
gecombineerd met computed tomography (CT) toe te passen en intraoperatief de
schildwachtklier te lokaliseren aan de hand van het radioactieve signaal en
tevens de klieren te visualiseren door het fluorescente signaal.

Evaluatie van de accuraatheid van de schildwachtklier procedure in blaaskanker
patiënten.

Om te kijken of de schildwachtklieren procedure van de blaas mogelijk is zullen
de lymfoscintigrafie en de SPECT/CT en peroperatieve bevindingen worden
geëvalueerd voor de volgende punten:
• Locatie van de schildwachtklieren
• Tumor status van de schildwachtklieren
• Tumor status van de lymfeklieren die zijn uitgebreide pelviene lymfeklier
dissectie

Patiënten zullen via cystoscopie de dag voor de operatie (ongeveer 18uur) worden geïnjecteerd met 2mL van de hybride tracer (240MBq) (4-6 injecties). Bij patiënten met een solitaire laesie zal er rondom de tumor geïnjecteerd worden en bij patiënten met multipele tumoren zullen de injecties verdeeld worden over de blaas. In beide gevallen zal in de musculus detrusor van de blaas worden geïnjecteerd. Vervolgens zal op twee momenten een lymfoscintigram gemaakt worden (15 min en 2 uur na injectie). Na het laatste lymfoscintigram zal er een SPECT/CT gemaakt worden. Intraoperatief zullen de schildwachtklieren worden geïdentificeerd met behulp van gamma-stralen detectie ((laparoscopisch) gamma probe) en fluorescentie beeldvorming. Tijdens de open procedures een zal een fluorescentie camera voor open chirurgie gebruikt worden, tijdens robotisch-geassisteerde ingrepen zal de in de da Vinci SI geïntegreerde fluorescentie camera (Firefly) gebruikt worden en tijdens laparoscopische ingrepen zal een laparoscopische fluorescentie camera gebruikt worden. Tevens zal er gebruikt gemaakt worden van het declipseSPECT systeem voor intra-operatieve navigatie naar de schildwachtklieren.

De patiënten zullen een lymfoscintigrafie en SPECT/CT krijgen een dag voor de
operatie. De totale dosis van radioactiviteit ligt binnen de norm van de
Gezondheidsraad in de *Normen voor toediening van radioactieve stoffen aan
vrijwilligers*.
In zeldzame gevallen kan intraveneus toegediend ICG leiden tot misselijkheid,
urticaria en anafylactische shock (<1/10.000). De voorgestelde
exclusiecriteria, in combinatie met een intravesicale injectie in plaats van
een intraveneuze injectie, maken dat verwacht wordt dat deze getallen lager
zullen zijn in de voorgestelde studie. In bijzondere gevallen zijn er klachten
van misselijkheid, urticaria en anafylactische shock gerapporteerd.
Verder zullen de patiënten risico lopen op complicaties, gerelateerd aan de
uitgebreide bekken lymfeklier dissectie zoals: lymfocele, hematomen en
ureterletsel.