Effect van leeftijd op het pulmonale renine-angiotensine systeem in acute longschade.

De incidentie en mortaliteit van acute respiratory distress syndrome (ARDS) is
in kinderen lager dan bij volwassenen. Bovendien tonen experimentele ARDS
modellen dat volwassen dieren gevoeliger zijn voor het ontwikkelen van
longschade dan pasgeborenen. De leeftijdsafhankelijke mechanismen die ten
grondslag liggen aan deze verschillen in reactie in de long zijn nog onbekend.
Leeftijdsafhankelijke verschillen in het pulmonale renine-angiotensine systeem
(RAS) zouden mogelijk een verklaring kunnen bieden voor het verschil in
incidentie en beloop van ARDS tussen kinderen en volwassen. De twee
belangrijkste enzymen van het RAS, Angiotensin Converting Enzyme (ACE) en ACE2,
hebben een tegenovergestelde werking. ACE veroorzaakt schade in de long via de
productie van het effector eiwit Angiotensine (Ang) II. In tegenstelling tot
ACE, functioneert ACE2 als beschermende factor tegen long schade, door de
afbraak van AngII en de aanmaak van Ang-(1-7). Recent is er in
dierenexperimenteel onderzoek aangetoond dat tijdens ARDS een disbalans bestaat
tussen ACE en ACE2. Bovendien wordt veroudering geassocieerd met een verhoging
van het ACE en een verlaging van het ACE2 in verschillende weefsel, waaronder
de long.

Het doel van dit onderzoek is het verkrijgen van inzicht in de rol van het
pulmonale RAS in de pathogenese van ARDS bij neonaten en kinderen. De studie
vind plaats in de context van een vergelijkende prospective cohort studie die
de invloed van leeftijd op het pulmonale RAS gedurende ARDS onderzoekt. De
hypothese is dat neonaten en kinderen een relatief meer actieve ACE2 route
hebben ten kosten van de ACE route in vergelijking met oudere kinderen en
volwasssen en dat dit verschil in de balans tussen de twee RAS enzymen van
invloed is op de gevoeligheid voor en het beloop van ARDS.

Dit betreft een onderzoeker geïnitieerde observationele prospectieve studie op
de neonatalogie care afdeling en de kinder intensice care. Mechanisch beademde
neonaten en kinderen, met klinische risicofactoren voor het ontwikkelen van
ARDS, zullen worden geïncludeerd en onderworpen aan een aantal
bronchoalveolaire lavages (BAL) (zoals eerder beschreven in het onderzoeks
protocol (METC 98/099 en METC 06/165), dat was goedgekeurd door het METC van
het AMC) en bloedafnames om de verschillende RAS componenten te bepalen. Een
identieke studie protocol zal op de volwassen intensive care worden toegepast
om de verschillen tussen de verschillende leeftijdsgroepen te bepalen.

De BAL procedure is is een **veilige procedure bij pasgeborenen en kinderen. De
procedure is onder andere beschreven in het onderzoeksprotocol (METC 98/099 en
METC 06/165), dat goedgekeurd is door de METC van het AMC, nadat er een pilot
was uitgevoerd ter beoordeling van mogelijke risico's van deze procedure. De
BAL is zoals eerder genoemd een modificatie van het brochiaal toilet, dat
onderdeel is van de reguliere zorg van beademde patiënten en wordt niet als
extra procedure toegepast, maar komt in de plaats van een bronchiaal toilet.
Een beperkt volume aan bloed wordt afgenomen tijdens de dagelijkse bloedafnames
met behulp van de reeds aanwezige arterielijn. Op basis van de hiervoor
beschreven argumenten kunnen de risico's en de belasting voor de patient die
gepaard gaan met dit studie protocol als minimaal geschat worden.