De rol van inflammatoire factoren (bloedplaatjesactiviteit, het aantal en afkomst van micropartikels en de de aanwezige concentratie mitochondriaal DNA) in patienten met acute niertransplantaatrejectie.

Ondanks de huidige immunosuppressiva leidt ongeveer 20 procent van de patiënten
met een getransplanteerde nier aan acute afstotingsverschijnselen. Bij 4
procent van de patiënten leidt dit tot transplantaatverlies in het eerste jaar
na transplantatie.
Episoden van acute afstotingsverschijnselen hebben een negatieve impact op de
overleving van het transplantaat.
Deze episoden vormen een goot risicofactor op het ontwikkelen van chronische
allograft nefropathie dat verantwoordelijk is voor transplantaatverlies na het
eerste jaar van transplantatie.
Het ontbreken van een eenvoudig uitvoerbare en risicoloze methode om acute
afstoting te diagnosticeren maakt het moeilijk om anti-afstotingstherapieën te
optimaliseren in patiënten. De huidige methode van diagnosticeren vereist het
nemen van een stukje nierweefsel (nierbiopt).
Renale ischemische reperfusie (I/R), ofwel een tijdelijke onderbreking van de
bloedtoevoer naar de nieren gevolgd door het herstel van de bloedtoevoer,
hetgeen voorkomt tijdens transplantatieprocedures, is een groot risicofactor
voor de ontwikkeling van acute rejectie van het niertransplantaat. Renale I/R
leidt tot lokale coagulatie- en inflammatieprocessen die uiteindelijk leiden
tot weefselschade.
Het is bekend dat in het bloed aanwezige geactiveerde bloedplaatjes,
micropartikels (MP*s) en mitochondriaal DNA (mtDNA) (DNA dat uit dode cellen
lekt) een belangrijke rol spelen in lokale coagulatie- en inflammatieprocessen.
Wij verwachten daarom dat deze factoren een belangrijke bijdrage leveren aan
het ontstaan van weefselschade met als gevolg acute afstoting van het
niertransplantaat.

Het doel van deze studie is om te kijken of geactiveerde bloedplaatjes, het
soort en aantal MP*s en de aanwezigheid van mtDNA in plasma en/of urine
correleren met de incidentie en de ernst van acute niertransplantaatrejectie.

Het gaat hier om een observationele prospectieve cohortstudie. Dat wil zeggen
dat patiënten op het moment van transplantatie in de tijd -1 jaar lang - worden
gevolgd. De proefpersonen worden onderworpen aan de standaard handelingen die
bij hun behandeling horen. Naast deze standaard handelingen wordt er voor deze
studie extra bloed (9 ml) afgenomen en urine verzameld. Dit zal 3 maal gebeuren
in het eerste jaar na transplantatie. Afhankelijk van de bloedwaardes
(creatinine- en ureumwaardes) en het nierbiopt, die in kader van de standaard
behandeling worden onderzocht, zullen patiënten worden onderverdeeld in een
patiëntengroep met (n=11) of zonder (n=44) acute afstotingsverschijnselen. Om
de basale waardes van de te onderzoeken factoren te bepalen, zal er van gezonde
vrijwilligers (n=10) ook 3 maal 9 ml bloed worden afgenomen en 3 maal urine
worden verzameld. Het onderzoek zal op het AMC te Amsterdam plaatsvinden. Het
geschatte aantal deelnemers aan de studie is 65.

Nadelen van deelname aan studie zijn:
Patiënten zullen voor het onderzoek 9 ml extra bloed moeten afstaan tijdens de
bloedafnames die genomen worden in kader van de standaard behandeling.
Gezonde vrijwilligers zullen extra tijd kwijt zijn aan ziekenhuisbezoeken
(totaal 3) en 9 ml bloed per bezoek (totaal 27 ml) moeten afstaan.