Therapeutische vaccinatie tegen humaan papillomavirus type 16 voor de behandeling van anale intraepitheliale neoplasie bij HIV-positieve mannen.

Sinds de introductie van combinatie antiretrovirale therapie (cART) zijn human
immunodeficiency virus (HIV)-gerelateerde morbiditeit en mortaliteit
aanzienlijk afgenomen. Door de resulterende langere levensduur van
HIV-positieve patiënten zijn nieuwe oorzaken van ziekte en sterfte belangrijk
geworden. Vooral de incidentie van anuskanker is dramatisch gestegen onder
HIV-positieve mannen. Net zoals cervixcarcinoom wordt anuskanker veroorzaakt
door infectie met het humane papillomavirus (HPV), en wordt het voorafgegaan
door voorstadia: anale intraepitheliale neoplasie (AIN). > 90% van alle HIV+
MSM hebben een persisterende anale HPV infectie, bij 88% van de patiënten zijn
high-risk HPV typen aanwezig, en hooggradige dysplasie (AIN 2 of 3, HG AIN) is
aanwezig bij 25-52% van alle HIV+ MSM. De meerderheid van HG AIN wordt
veroorzaakt door HPV type 16. Net als cervicale dysplasie wordt vroege
diagnostiek en behandeling van AIN gepropageerd om kwaadaardige ontaarding te
voorkomen.

Er bestaan verschillende behandelingen voor AIN, maar het succespercentage is
teleurstellend laag. Een alternatieve strategie zou therapeutische HPV
vaccinatie kunnen zijn. Bij vrouwen met vulvaire intraepithelial neoplasia
(VIN), een ziekte met een vergelijkbare pathogenese, werd therapeutische
vaccinatie met het synthetische lange-peptide vaccin SLP-HPV-01®, bestaande uit
een mix van lange peptiden van de HPV-16 virale oncoproteinen E6 en E7, goed
verdragen en het vaccin was ook effectief bij een hoog percentage vrouwen, met
een langdurige respons en het opwekken van HPV-16-specifieke immuniteit.

Het doel van dit onderzoek is om in een fase 1/2 onderzoek vast te stellen wat
de veiligheid en effectiviteit is van dit synthetische vaccin SLP-HPV-01® bij
HIV+ mannen met een CD4 aantal > 350 x 10E6/l, en intra-anale, hooggradige
HPV16 positieve AIN, bij wie voorgaande behandeling gefaald heeft.

De eerste fase van het onderzoek is een dosis-respons studie, met 4
verschillende doseringsschema's (1,5,10; 5,10,20; 10,20,40 of 40,40,40,40 µg
SLP-HPV-01®, intradermaal toegediend met drie weken tussenpoos), voor elk
dosisschema met of zonder de toediening van pegylated interferon-α (Pegintron
1 µg/kg subcutaan) op de dag van vaccinatie. Elk van deze 8 vaccinatieschema's
wordt in 5 mannen getest.
Het schema dat bij HIV-positieve MSM de beste HPV16-specifieke immuniteit in
bloed opwekt wordt beschouwd als het optimale schema. Hiermee zullen nog 15
extra mannen behandeld worden.

Patienten worden drie of vier keer gevaccineerd met een tussenpoos van drie weken met het SLP-HPV-01® vaccin. High-resolution anoscopy (HRA) wordt verricht bij inclusie, en herhaald na 3, 6,12 en 18 maanden. De transformatie zone zal gefotografeerd worden bij elk bezoek. Er worden gedetailleerde foto's gemaakt, met biopsien van de oorspronkelijke lesies. Uit veneus bloed worden PBMCs geïsoleerd, voor vaccinatie (pre), 3 weken na de eerste (post-1), 3 weken na de tweede (post-2), 3 weken na de derde (post-3) en 3 weken na de vierde vaccinatie (post-4).

Gedurende de studie wordt vijf keer een high-resolution anoscopie (HRA)
verricht, in totaal wordt 545 ml blood afgenomen, en de patiënt moet in totaal
12 keer het AMC bezoeken gedurende de 18 maanden van de studie. Potentiële
risico's zijn de mogelijke bijwerkingen van het vaccin en de Pegintron
injecties.
Van belang hierbij is dat het vaccin goed verdragen werd gedurende een eerdere
studie bij vrouwen met vulvaire dysplasie, en de therapie is als genezing
bedoeld voor therapie-resistente hooggradige intra-anale intraepitheliale
neoplasie bij de deelnemer.