Transcraniële magnetische stimulatie in combinatie met electromyografie en electroencefalografie als een diagnostische en prognostische methode in Juveniele Myoclonus epilepsie.

Juveniele Myoclonus Epilepsie (JME) is één van de meest voorkomende vormen van
gegeneraliseerde epilepsie onder kinderen en jongvolwassenen. De aandoening
gaat gepaard met myoclonieën, gegeneraliseerde insulten en een verhoogde kans
op psychiatrische problematiek. Hoewel goed behandelbaar met medicatie, blijft
ruim 10% van de patiënten aanvallen houden.
Verhoogde prikkelbaarheid van de hersenschors (corticale exciteerbaarheid)
blijkt een kenmerk te zijn van epilepsie, en geldt ook voor JME. De
prikkelbaarheid van de hersenschors kan met Transcraniële Magnetische
Stimulatie (TMS) veilig en niet-invasief gemeten worden. Eerdere onderzoeken
(bij o.a. JME patiënten) hebben aangetoond dat anti-epileptica de
prikkelbaarheid verlagen. Bovendien lijkt significante verlaging van de
prikkelbaarheid van voorspellende waarde te zijn voor aanvalsvrijheid op
groepsniveau.
Met nieuw onderzoek kan vastgesteld worden of TMS van klinische waarde kan zijn
bij het kiezen van de juiste medicatie voor een individuele patiënt.
Recent is ook vast komen te staan dat een kwart van de mensen met JME ook
zonder medicijnen aanvalsvrij kunnen blijven. Het is echter onduidelijk hoe van
tevoren vastegesteld kan worden of iemand zonder medicijnen aanvalsvrij blijft.
Op het moment komt het voor dat "op proef" gestopt wordt met medicatie.
Mogelijk kan TMS ook hier de besluitvorming helpen.
TMS wordt standaard met electromyografie gecombineerd, maar kan ook
gecombineerd worden met electro-encefalografie (EEG). Dit is een nieuwe
toepassing die nog volop in ontwikkeling is, waarmee naast prikkelbaarheid ook
verbindingsbanen (connectiviteit) in de hersenen zichtbaar gemaakt kunnen
worden.Het is onduidelijk of de verbindingsbanen anders zijn dan bij gezonde
proefpersonen.
Het hier voorgestelde onderzoek zal pogen bovenstaande vragen te beantwoorden.

Toevoeging 17.6.2015
De relatie tussen migraine en epilepsie is veelvuldig gedocumenteerd maar nog
niet goed begrepen. Door het toevoegen van een groep mensen met migraine kan
worden onderzocht of ook bij migraine sprake is van verhoogde prikkelbaarheid
van de hersenen. Dit is nog niet eerder met TMS-EEG onderzocht.

1) onderzoeken of TMS de belsuitvorming kan helpen rondom tav het te volgen
(medicamenteuze) beleid bij individuele patienten, hierbij onderscheid makend
tussen:
a) het starten van anti-epileptica bij patienten met (een) eerste
aanval
b) het al dan niet tijdelijk staken van antiepilpetica bij mensen die
dit wensen en al twee jaar geen aanvallen meer hebben gehad.

2) Het onderzoeken van veranderingen in corticale exciteerbaarheid met TMS-EEG.

Gecontroleerd observationeel onderzoek.

Deelnemers met epilepsie komen 2 tot 7 keer voor metingen die tussen de 80 en
150 minuten in beslag zullen nemen.

Gezonde deelnemers komen 2 keer, met een jaar tussenpoos. De twee sessies duren
ieder ca 150 minuten.

Deelnemers krijgen voorafgaand aan deelname een screenende vragenlijst, waarin
wordt gevraagd naar medische en neurologische voorgeschiedenis, symptomen die
bij migraine kunnen passen, familie-anamnese van migraine en epilepsie,
medicijngebruik en levensstijl.

Voorafgaand aan iedere meting krijgen deelnemers een vragenlijst met vragen
over zwangerschap en levensstijl in de uren voorafgaand aan de metingen.

Na elke meting zullen deelnemers op een vragenlijst kunnen aangeven hoe zij de
metingen ervaren hebben.

Er zal tweemaal een neuropsychologische evaluatie plaatsvinden, bestaande uit
Strooptest, Trail making test, Word fluency test, Digit span en een
impulsiviteitsmeting. Tevens zal de patienten gevraagd worden tweemaal een
lijst over de kwaliteit van leven in te vullen.

Aan mensen met epilepsie zal worden gevraagd een aanvalsdagboek bij te houden.

Alle deelnemers worden gevraagd om 24 uur voor de metingen geen alcohol of
drugs te gebruiken, 12 uur voor de metingen niet te roken en 6 uur voor de
metingen geen koffie te drinken.

Zenuwgeleidingsonderzoek kan kortdurend tijdens het onderzoek plaatselijk
gevoelig zijn.

Vingerprik is de minst belastende methode voor het doen van farmacologische
bepalingen. Naast locale gevoeligheid zijn er geen risico's aan vebonden.

EMG kan kortdurend tijdens het onderzoek plaatselijk gevoelig zijn. Heel zelden
veroorzaakt de naald een bloeding in de spier. Dit zorgt niet voor blijvende
schade.

TMS kan kortdurend tijdens het onderzoek plaatselijk gevoelig zijn. Zelden is
syncope beschreven bij TMS. Heel zelden is een epileptische aanval beschreven.
Het risico hierop is 0 - 3.6%. Het grootste aantal epileptische aanvallen
tijdens TMS is beschreven bij mensen met moeilijk te behandelen temporaalkwab
epilepsie die in het kader van pre-chirurgische evaluatie minder
anti-epileptica kregen toegediend. Deze vorm van epilepsie is echter anders
(hardnekkiger) dan JME, alsook de setting. In een pre-chirurgisch traject
probeert men juist aanvallen uit te lokken. Wij verwachten, mede op grond van
de literatuur, dat de kans op TMS uitgelokte aanvallen bij mensen met JME ruim
onder de 3.6% ligt en bij gezonde proefpersonen nihil is.