Sinus pilonidalis: fenolisatie vs. radicale excisie; een gerandomiseerde studie

Excisie van de pit van de sinus pilonidalis gevolgd door fenolisatie van de
sinusholte en chirurgische excisie van de sinus pilonidalis zijn twee frequent
toegepaste behandelingen van een symptomatische sinus pilonisalis. Fenolisatie
van de sinusholte heeft als voordelen dat het onder locale anaesthesie kan
worden verricht met een kleine chirurgische wond, weinig postoperatieve pijn
geeft, een laag risico op wondinfecties heeft (8.7%) en het verlies van dagen
waarin normale activiteiten kunnen worden verricht relatief laag is (gemiddeld
2.3 dagen). De nadelen van de fenolisatie techniek zijn dat deze soms een
tweede keer moet worden verricht en het verhoogde risico op een recidief (13%).
Chirurgische excisie van de sinus pilonidalis heeft een recidiefrisico van 11%.
De nadelen van chirurgische excisie zijn echter de postoperatieve pijn, het
grote risico op wondinfecties (24%) waardoor een grote hoeveelheid dagen
verloren gaan waarin men de normale dagelijkse activiteiten kan doen (gemiddeld
10 dagen).
Samenvattend is het risico op een recidief bij de fenolisatie techniek
enigszins hoger, zoals blijkt uit niet-gerandomiseerde studies, maar het aantal
dagen dat men de normale activiteiten niet kan doen is lager, waarschijnlijk
door minder postoperatieve pijn en een lager risico op wondinfecties.

Aantonen dat excisie van de pit van de sinus pilonidalis gevolgd door
fenolisatie van de sinusholte gepaard gaat met minder verlies van dagen waarin
men de normale dagelijkse activiteiten kan verrichten vergeleken met en
chirurgische excisie van de sinus pilonidalis met daarbij slecht een minimale
toename van het aantal recidieven.

Gerandomiseerde studie.

Excisie van de pit van de sinus pilonidalis gevolgd door fenolisatie van de sinusholte vs. chirurgische excisie van de sinus pilonidalis

Het risico van beide behandelingen is laag aangezien de veiligheid van beide in
meerdere studies is bewezen. De fenolisatie techniek heeft als voordelen dat
het onder locale anaesthesie kan worden verricht, gepaard gaat met minder pijn,
een lager risico heeft op wondinfectie en daardoor minder verlies van dagen
waarin men de normale dagelijkse activiteiten kan verrichten. Het nadeel is het
verhoogde risico op recidief. Het lijkt daarnaast zeer onwaarschijnlijk dat
voorgaande fenolisatie chirurgische excisie in de weg staat, indien dat in een
later stadium alsnog noodzakelijk blijkt te zijn.
Chirurgische excisie van de sinus pilonidalis is op dit moment de meest
gebruikte techniek. Deze techniek heeft als voordeel dat het recidiefpercentage
laag is. De nadelen zijn de postoperatieve pijn, het hoge risico op
wondinfecties en het verlies van dagen waarin men normale activiteiten kan
verrichten.
De belasting van deelname van patiënten aan deze studie is acceptabel aangezien
patiënten alleen preoperatief en op een aantal momenten postoperatief een
aantal vragenlijsten moeten invullen. Het aantal en de duur van de
poliklinische bezoeken is vergelijkbaar met patiënten die voor deze aandoening
worden behandeld buiten studieverband.