Kinderen met frontale epilepsie onderscheiden van kinderen met ADHD op het gebied het cognitieve profiel

ADHD is een gedragsdiagnose, waar frontale epilepsie een medische diagnose is.
Kinderen met frontale epilepsie laten echter cognitieve problemen zien,
resulterend in leer en gedragsproblemen, die ook worden gezien bij kinderen met
ADHD. Dit zijn met name executieve functieproblemen (werkgeheugen, cognitieve
flexibiliteit, inhibitie, volgehouden aandacht en tempo). Normaal gesproken
krijgen kinderen met frontale epilepsie en ADHD hetzelfde advies en
behandeling, soms met medicatie voor de gedragsproblemen. Sommige kinderen
hebben beide diagnoses. Er zijn veel studies om epilepsie in het algemeen te
onderscheiden van ADHD. Studies die meer inzicht geven in het
neuropsychologisch profiel van kinderen met frontale epilepsie zijn zeldzaam,
laat staan studies die het onderscheid maken tussen kinderen met frontale
epilepsie en kinderen met ADHD op het gebied van de executieve functies.
De hypotheses van studies is dat er een verschil is tussen beide groepen en dat
verder onderzoek nodig is. Uit andere studies, waar ADHD gedrag bij andere
neurologische aandoeningen vergeleken wordt met ADHD, blijkt een verschil
(Mautner, Kluwer, Thakker & Leark, 2002; Kooistra, Crawford, Gibbard, Ramage &
Kaplan 2009). Omdat studies ook geheugenproblemen vinden, wordt dit ook
toegevoegd aan deze studie.

Onderscheiden frontale epilepsie van ADHD op het gebied van werkgeheugen.

.

Cross sectional tussen groepen

De kinderen met epilepsie zijn doorverwezen door de neuroloog vanwege gedrags-
en of leerproblemen. Om deze reden zijn alle neuropsychologische tests in dit
protocol onderdeel van de reguliere diagnoseprocedure. Voor deze kinderen is er
geen extra last.
Er zijn een aantal kinderen met frontale epilepsie die de afgelopen twee jaar
verwezen zijn. Deze kinderen worden tevens gevraagd om deel te nemen en
ondergaan dezelfde tests als de kindreren die nu doorverwezen zijn. Sommige
testen zijn al eerder uitgevoerd en deze data wordt met toestemming van de
ouders gebruikt.
Daarnaast worden kinderen geworven die geen klachten aangeven en hierom nooit
verwezen zijn/worden.
De meeste kinderen met ADHD zijn al ergens anders getest om een diagnose te
stellen, in de GGZ en het ziekenhuis. Toch is aanvullend onderzoek nodig omdat
niet alle testen van ons protocol zijn gebruikt om de diagnose te stellen.
Neuropsychologisch onderzoek brengt gewoonlijk geen medisch risico met zich
mee. Het risico voor deze kinderen is niet groter dan normale gebeurtenissen in
het dagelijks leven.