Neuromusculaire echografie bij Critical Illness

Ernstig zieke patienten op de Intensive Care (IC) afdeling ontwikkelen als
complicatie vaak spierzwakte, ook wel IC-zwakte genoemd. IC-zwakte kan worden
veroorzaakt door disfunktie van de spieren, van de zenuwen, of een combinatie
van beide. Differentiatie tussen deze aandoeningen is moeilijk met de huidige
diganostische methodes. Echografie van zenuwen en spieren heeft geleid tot een
verbeterde diagnostiek bij verschillende neuromusculaire aandoeningen en heeft
daarbij ook meer inzicht gegeven in de pathofysiologie. De diagnostische
accuratesse van echografie voor IC-zwakte is echter niet onderzocht. Als een
eerste stap zullen wij een prospectieve, cross-sectionele studie verrichten
bij ernstig zieke IC patiënten die tenminste 2 dagen mechanische beademing
hebben gehad. Wanneer de toestand van patient het toelaat, zal in het kader van
routine zorg worden vastgesteld of er sprake is van IC-zwakte, de
referentiestandaard. Vervolgens zal, geblindeerd voor de referentiestandaard,
echografie van spieren en zenuwen worden verricht. Als deze initiële studie
laat zien dat het met echografie mogelijk is een onderscheid te maken tussen
patiënten met en zonder IC-zwakte, dan zal de vervolgstap een studie zijn,
waarbij echografie wordt verricht voordat meting van de spierkracht mogelijk
is, om zo te onderzoeken of het mogelijk is met echo parameters in een vroeg
stadium het ontstaan van IC-zwakte te voorspellen.

Het evalueren of neuromusculaire echografie kan discrimineren tussen patienten
met en zonder ICU-zwakte. Verschillen detecteren tussen patiënten met en zonder
IC-zwakte om relevante afkapwaardes vast te stellen die gebruikt kumnen worden
in toekomstige diagnostische accuratesse studies om te onderscheid te maken
tussen patiënten die wel en geen IC-zwakte ontwikkelen.

Prospectief, cross-sectionele studie van de onderzoekspopulatie

IC-zwakte kan alleen op de intensive care worden onderzocht. Echografie is een
niet-invasief, pijnloos onderzoek zonder risico's voor de patiënt, die aan het
bed op de IC kan worden uitgevoerd, waardoor er een verwaarloosbaar risico en
belasting voor de patiënt bestaat. Ook patiënten met metalen in het lichaam,
zoals pacemakers, kunnen zonder risico worden onderzocht. Het onderzoek duurt
ongeveer 45 min. Echografie is van nut gebleken bij de diagnostiek van
verschillende neuropathieën en myopathieën, maar is nog zeer beprekt onderzocht
bij ernstige ziekte op de IC. Hoewel deelnemers aan deze studie zelf geen
voordeel zullen hebben, zullen de mogelijke toekomstige verbeteringen van het
diagnostisch proces om IC-zwakte vast te stellen kunnen leiden tot betere zorg.
Tijdige revalidatie, voorkomen van het gebruik van medicatie die schade kunnen
verzoorzaken en spieren en zenuwen and vroege tracheostomie zijn voorbeelden
van mogelijke voordelen, als echografie in staat zou zijn te differentiëren
tussen patiënten die wel en niet IC zwakte ontwikkelen.