Bivalirudine Infuus voor beperking van een ventriculair infarct

De BIVAL studie is een multicenter, internationaal, prospectieve, open-label,
gerandomiseerde gecontroleerde fase IIIb studie. Het doel van deze studie is om
te bepalen of bivalirudine, in vergelijking met niet-gefractioneerde heparine
(UFH), bij een primaire percutane coronaire interventie (PPCI) met grote
ST-segment elevatie myocardinfarct (STEMI) het infarctgrootte kan verkleinen.

De studie hypothese is dat antistolling met bivalirudine voor primaire PCI in
STEMI patiënten met een 4 uur infusie post-PCI de infarct grootte zal
verminderen ten opzichte van antistolling met UFH, welke wordt beoordeeld door
CMR 5 dagen na het hartinfarct.
Het primaire doel van deze studie is het effect bepalen op infarctgrootte
bivalirudine infusie gedurende de duur van PPCI en 4 uur na de ingreep in
vergelijking met UFH in PPCI.
De studie zal ook onderzoeken of op basis van de twee behandelingen er
verschillen zijn waargenomen in de mate van succesvolle mechanische reperfusie
of dat 'letsel'- biomarkers waargenomen verschillen in de grootte van het
infarct, LVEF, veiligheid en werkzaamheid kunnen verklaren.

Deze studie is een multi-center , multinationale , open-label , gerandomiseerde
gecontroleerde trial bij patiënten die een PPCI ondergaan voor een groot
myocardinfarct . De definitie voor een flink infarct wordt beschreven in
bijlage 1 van het protocol , en bestaat uit een vereenvoudigde angiografische
scoresysteem gebaseerd op de omvang van de hartspier en het gevaar de locatie
van de afluiting. In totaal zullen ongeveer 200 patiënten worden opgenomen en
gerandomiseerd . Patienten worden gestratificeerd voorafgaand aan randomisatie
volgens : a) de totale duur van ischemische pijn ( < 6 h versus * 6 h ) en ( b
) het terrein. Geschreven toestemming wordt verkregen van patiënten die aan de
inclusiecriteria voor de initiatie van een studie - specifieke procedures
voldoen.
Alle klinische eindpunten van het onderzoek zal door de onderzoeker gemeld en
vastgelegd worden in het elektronische case report form ( eCRF ) en het
primaire eindpunt zal worden beoordeeld door een geblindeerd core lab die geen
toegang hebben tot informatie over de behandeling of klinische gegevens .

Patienten zullen worden gevraagd voor deelname aan de studie, voorafgaand aan
angiografie, maar zal alleen worden geincludeerd en gerandomiseerd in de studie
na bevestiging van inclusie criteria door angiografie in de
hartkatheterisatielaboratorium ( CCL ) . Alle patienten zullen aspirine en een
oplaaddosis van een goedgekeurde P2Y12 remmer (tenzij reeds op onderhoudsdosis
) , zodra logistiek haalbaar is na het eerste medische contact. Het gebruik van
bivalirudine voorafgaand aan randomisatie is niet toegestaan. Het gebruik van
enoxaparine voorafgaand aan randomisatie is eveneens niet toegestaan. Het
gebruik van UFH vóór randomisatie is volgens de standaard procedure toegestaan,
en wordt noch aangemoedigd noch ontmoedigd door het studieprotocol en zal
worden vastgelegd in de eCRF . Bij de patiënten die via radiale toegang
behandeld worden, wat onvermijdelijk zal gebeuren voorafgaand aan randomisatie
, kan UFH worden gegeven aan degenen die niet eerderUFH hebben ontvangen, maar
re - toediening van UFH aan personen die reeds een bolus had ontvangen in de
pre - ziekenhuis is niet toegestaan.
Na een coronaire angiografie en indien :
1 ) er een TIMI 0 of 1 aanwezig is in de IRA en
2 ) aan de angiografische criteria voor een groot hartinfarct wordt voldaan (
zie bijlage 1 in protocol) , en
3 ) een beslissing wordt genomen over te gaan tot PPCI ,
dan worden de proefpersonen willekeurig gerandomiseerd 1:1, naar ofwel
bivalirudine of UFH (controle) in een open-label setting. Randomisatie zal
worden onderverdeeld naar: ( a ) de duur van symptoombegin randomisatie ( < 6 h
versus * 6 h ) en ( b ) site.

Bij baseline, post-PCI, einde van 4 uur durend infuus, en bij 12-24 uur na PPCI worden samples van studie biomarkers verzameld (micro-deeltjes vrijkomen, trombine-anti-trombine complexen [TAT], myeloperoxidase [MPO]). Daarnaast wroden twee CMRs uitgevoerd (is geen standaard zorg in alle ziekenhuizen) om de infarctgrootte en de LVEF te bepalen (Ejectie Fractie), te bepalen. Een MRI wordt gedaan op 5 dagen en een op 90 dagen na randomisatie.

De onderzoeken die bij deze studie worden gevraagd, worden bijna allemaal als
standaard procedure door de behandelend arts reeds gedaan, ter voorbereiding
voor de patienten die een PCI zullen ondergaan(zoals de ECG, andere bloed
afnames of procedures).
De studie specifieke procedures zijn (die mogelijk niet standaar door de arts
worden gedaan): -Informed Consent procedure, en tekenen van toestemmings
formulier - 2 CMRs, -bloedafnames voor study van biomarkers.

Risico's voor de patient: -Bloedingen ergens in het lichaam (kleine bloedingen
zijn komen zeer vaak voor((*1/10), ernstige bloedingen komen minder vaak voor
(*1/100 to <1/10). Dit is inclusief bloeding op de toegangsplaats (vaak, treft
minder dan 1 op de 10 patiënten), gastro-intestinale bloeding, epistaxis of
hematurie (soms, treft minder dan 1 op de 100 patiënten). Bloedingen in de
hersenen, ogen en oren zijn zelden gezien (bij minder dan 1 op de 1.000
patiënten die Angiox). Bloedingen kunnen ernstig zijn en kunnen leiden tot
andere ongewone complicaties, zoals hematoom of bloedarmoede. Als de bloeding
ernstig genoeg is, kunnen bloedtransfusies nodig zijn, en in zeldzame gevallen
zou het kunnen gebeuren dat het de dood als gevolg heeft. De volgende risico's
komen niet vaak voor (*1/100 to <1/10) -Thrombose, want kan resulteren in
ernstige of fatale complicaties zoals hart infarct en pijn op de borst,
hartritme stoornissen, pijn in de rug of kortademigheid De volgende risico's
zijn zeldzaam (*1/1,000 to *1/100): Trombocytopenie, Anemie, overgevoeligheid
(inclusief anafylactische reactie en shock), hoofdpijn, angina pectoris,
pericardiale bloeding, hypotensie, misselijkheid.
Er bestaat een risico van licht ongemak, bloeduitstorting, bloeding, zwelling,
of (zelden) infectie op de plek waarop de naald werd ingebracht voor het
afnemen van bloed en intraveneuze infusie..

Voordelen voor de patient: wanneer het blijkt dat Bivalirudine veiliger en/of
effectiever is dan heparine, de standaard behandeling die de patient mogelijk
heeft ontvangen, kan de patient er baat bij hebben. Het is echter ook mogelijk
dat de patient zelf niet direct baat heeft bij deelname aan het onderzoek, maar
dat andere mensen die in de toekomst TAVR zullen ondergaan, baat hebben bij de
informatie die uit dit onderzoek is gekomen.