Een onderzoek in gezonde vrijwilligers naar de opname, transport, omzetting en uitscheiding (ADME) en de absolute en relatieve biologische beschikbaarheid van twee nieuwe formuleringen versus de oorspronkelijke formulering van UCB5857, een nieuw middel voor de behandeling van auto-immuunziekten

UCB5857 is een nieuw middel dat mogelijk gebruikt kan worden bij de behandeling
van auto-immuunziekten. Auto-immuunziekten worden veroorzaakt door een
abnormale afweerreactie van het lichaam tegen stoffen en weefsels die normaal
in het lichaam aanwezig zijn. Voorbeelden van auto-immuunziekten zijn
reumatoïde artritis en het syndroom van Sjögren. UCB5857 remt de werking van
een specifiek eiwit, phosphoinositide 3 kinase delta, in witte bloedcellen.
Witte bloedcellen spelen een belangrijke rol in het immuunsysteem. Door zijn
werkingsmechanisme kan UCB5857 mogelijk ontstekingsreacties verminderen door
middel van remming van de werking van phosphoinositide 3 kinase delta in de
witte bloedcellen.

Om na te gaan hoe snel en in welke mate twee nieuwe formuleringen van UCB5857
(formulering A en B, toegediend via de mond) in het lichaam worden opgenomen en
getransporteerd, en hoe snel deze worden afgebroken en uitgescheiden in
vergelijking met een al eerder onderzochte formulering van UCB5857 (referentie
formulering).
Het onderzoeksmiddel is gemerkt met koolstof-14 (14C) en is dus radioactief.
Zodoende is het mogelijk is om het middel te volgen in bloed, urine en
ontlasting. Ook zullen de veiligheid en verdraagbaarheid van het middel worden
onderzocht.

Het eigenlijke onderzoek bestaat uit 3 periodes.

Als de vrijwilliher deelneemt in Periode 1a verblijft hij/zij gedurende 3
periodes in het klinisch onderzoekscentrum in Zuidlaren. In Periode 1a
verblijft de vrijwilliger in het klinisch onderzoekscentrum gedurende 6 dagen
(5 nachten). In Periode 2 en 3 verblijft de vrijwilliger in het klinisch
onderzoekscentrum gedurende 5 dagen (4 nachten). Tussen elke periode zitten 2
dagen.

Als de vrijwilliger deelneemt in Periode 1b verblijft hij/zij gedurende 2
periodes in het klinisch onderzoekscentrum in Zuidlaren. Voor Periode 1b en
Periode 2 verblijft de vrijwilliger gedurende 1 aaneengesloten periode van 13
dagen (12 nachten) in het klinisch onderzoekscentrum. Periode 2 begint
aansluitend na afronding van Periode 1a. In Periode 3 verblijft de vrijwilliger
gedurende 5 dagen (4 nachten) in het klinisch onderzoekscentrum. Tussen Periode
1b/2 en Periode 3 zitten 2 dagen.

Deelnemers in Periode 1a krijgen UCB5857 toegediend in de vorm van een capsule,
gevolgd door toediening van het radioactief gemerkte onderzoeksmiddel (14C
UCB5857) door middel van een intraveneuze injectie 4 uur na inname van de
capsule. De intraveneuze injectie zal ongeveer 1 minuut duren.

Deelnemers in Periode 1b krijgen UCB5857 samen met het radioactief gemerkte
onderzoeksmiddel (14C UCB5857) toegediend in de vorm van een capsule.

In Periode 2 en 3 krijgt de vrijwilliger UCB5857 toegediend in de vorm van een
capsule.

Het eigenlijke onderzoek bestaat uit 3 periodes waarin de vrijwilliger UCB5857 ontvangt in verschillende formuleringen. In Periode 1 worden de deelnemers verdeeld over Periode 1a (6 deelnemers) en Periode 1b (6 deelnemers). > Periode 1a bestaat uit 6 dagen (Dag -1 tot en met Dag 5). Op Dag 1 van Periode 1a krijgen 6 deelnemers een eenmalige dosis van 30 milligram UCB5857 in de vorm van een capsule. Vier uur na inname van de capsule krijgt de vrijwilliger een eenmalige dosis van 20 microgram radioactief gemerkt onderzoeksmiddel (14C UCB5857) in de vorm van een injectie in de ader van de arm (intraveneuze injectie). > Periode 1b bestaat uit 9 dagen (Dag -1 tot en met Dag 8). Op Dag 1 van Periode 1b krijgen 6 deelnemers een eenmalige dosis van 30 milligram UCB5857 samen met 20 microgram radioactief gemerkt onderzoeksmiddel (14C UCB5857) in de vorm van een capsule. Periodes 2 en 3 bestaan elk uit 5 dagen (Dag -1 tot en met Dag 4). Op Dag 1 van elke periode krijgt alle 12 deelnemers een eenmalige dosis van 30 milligram UCB5857 (formulering A of B) toegediend in de vorm van een capsule. In welke volgorde de vrijwilliger deze 2 formuleringen krijgt toegediend (A-B of B-A) wordt door loting bepaald.

Alle potentiële geneesmiddelen veroorzaken bijwerkingen; de mate waarin dit
gebeurt verschilt. In dit onderzoek krijgt de vrijwillger 30 mg UCB5857
toegediend in de vorm van 3 verschillende formuleringen (formulering A en B en
de eerder onderzochte [referentie] formulering). In een voorgaand onderzoek in
gezonde vrijwilligers die de referentie formulering van UCB5857 kregen
toegediend zijn geen bijwerkingen waargenomen na toediening van enkelvoudige en
meervoudige doseringen van 30 mg UCB5857. Na toediening van enkelvoudige en
meervoudige doseringen UCB5857 in een hogere dosering (60 mg en 90 mg) waren de
meest voorkomende bijwerkingen huiduitslag en maag-darm klachten (buikklachten,
diarree, misselijkheid, overgeven), welke mogelijk gerelateerd zijn aan de
inname van UCB5857. Andere bijwerkingen die zijn waargenomen na inname van
UCB5857 of placebo waren: hoofdpijn, verandering van smaak (metaalachtige
smaak), duizeligheid, zere keel, een verstopte neus en tandpijn. Alle
bijwerkingen die zijn waargenomen waren van tijdelijke aard en mild tot matig
in intensiteit, behalve 1 ernstige bijwerking van huiduitslag bij een
vrijwilliger die een enkelvoudige dosis van 90 mg UCB5857 toegediend had
gekregen. De huiduitslag waargenomen bij deze vrijwilliger was tijdelijk van
aard en was aan het einde van het onderzoek verdwenen.

De bijwerkingen die mogelijk op kunnen treden na inname van de nieuwe
formuleringen A en B zijn naar verwachting hetzelfde als de bijwerkingen
waargenomen na inname van de referentieformulering. U dient er echter rekening
mee te houden dat voorgenoemde bijwerkingen en eventuele andere, nog onbekende
bijwerkingen, kunnen optreden tijdens het onderzoek. Bij de in dit onderzoek te
gebruiken dosering (een enkelvoudige dosis van 30 mg) worden echter geen
ernstige bijwerkingen verwacht.

In dit onderzoek wordt in Periode 1a en 1b radioactief gemerkt UCB5857
gebruikt. De hoeveelheid radioactiviteit zal ongeveer 74 kBq zijn (kBq =
kiloBecquerel, een maat voor de hoeveelheid radioactiviteit in het
onderzoeksmiddel). De gemiddelde stralingsbelasting ten gevolge van natuurlijke
bronnen in Nederland is ongeveer 2 mSv per jaar (mSv = miliSievert, dit is de
eenheid waarin de belasting voor het menselijk lichaam wordt uitgedrukt; dus
het effect op het menselijk lichaam van de hoeveelheid toegediende straling).
De extra stralingsbelasting in dit onderzoek door toediening van ongeveer 74
KBq 14C-gemerkt UCB5857 is verwaarloosbaar (dat wil zeggen, het is minder dan
de natuurlijke achtergrondstraling gedurende 1 maand).