De humane hypothalame respons op orale glucose ingestie bij obese en slanke subjects gemeten middels fMRI

Recent is een simpele doch robuuste methode ontwikkeld voor het bepalen van
verschillen in homeostatische response op voedselinname, door middel van het
meten van hypothalame activatie middels functionele magnetic resonance imaging
(fMRI).

fMRI is een non-invasieve methode, die kortdurende hemodynamische
verandereringen in het brein meet, die ontstaan door het zogenaamde blood
oxygen level dependent (BOLD) signaal in reactie op externe of interne
signalen. BOLD-signaal veranderingen (contrasten) gemeten met T2-gewogen
fMRI-scans zijn afhankelijk van het globale en lokale zuurstofgehalte,
bloedvolume, de perfusie en het weefselmetabolisme. Deze factoren beïnvloeden
potentiëel de ratio tussen geoxigeneerd en gedeoxygeneerd hemoglobine en
beïnvloeden dus het fMRI-signaal. Uit eerdere studies is gebleken dat het
mogelijk is om de hypothalame reactie op glucose ingestie mogelijk is. Derhalve
is een goed gedefinieerd en gevalideerd protocol beschikbaar.

In recente studies hebben we laten zien dat proefpersonen met diabetes een
verminderde respons op glucose ingestie hebben en dat dit fenomeen reversibel
is door diabetes-patiënten op een stringent dieet te zetten. Wij hypothetiseren
dat insulineresistentie hier een sleutelrol in speelt. Om dit fenomeen verder
te verduidelijken willen we een vergelijking maken tussen niet-diabetische
obese proefpersonen en slanke proefpersonen. Niet-diabetische proefpersonen
hebben namelijk een normale glucosetolerantie, maar wel insulineresistentie.
Dit maakt hen geschikte proefpersonen om dit fenomeen verder te onderzoeken.

Meer kennis omtrent het anders functioneren van hypothalame signalering bij
diabeten en patiënten met obesitas kan in de toekomst leiden tot betere
behandelstrategiën.

Wij hypothetiseren dat niet-diabetische obese patiënten een verminderde
hypothalame reactie hebben op glucose ingestie, vergelijkbaar met de eerder
beschreven diabetespatiënten.

Het doel van de studie is het bestuderen van de functionele hypothalame
response op glucose ingestie in obese proefpersonen.

De studie is een gerandomiseerde, observationele cross-over studie, bestaande
uit twee onderzoeksmomenten. Het betreft een functionele MRI-scan van de
hypothalamus gedurende glucose ingestie en gedurende ingestie van water.

De belasting voor de proefpersonen is minimaal. Zij moeten twee maal vanaf 's
avonds laat nuchter zijn en zullen steeds vroeg in de morgen onderzocht worden,
hetgeen in het verleden als weinig belastend ervaren is. Daarnaast worden zij
in totaal twee keer geprikt ten bate van bloedafname. Als laatste kan de inname
van glucosewater lichte misselijkheidsklachten geven. De tijdsbelasting is met
twee maal een uur klein te noemen.