Virtual reality & lichaamsbeleving in eetstoornissen

Anorexia Nervosa (AN) is een van de meest invasieve psychosomatische
stoornissen, met een relatief hoge mortaliteit. Om succesvolle behandeling te
garanderen is het van groot belang dat de onderliggende mechanismen van AN in
kaart worden gebracht. Een van de centrale symptomen van AN is een verstoorde
ervaring van het eigen lichaam. Tot op heden zijn nog niet alle aspecten die
horen bij een dergelijke verstoring in lichaamsbeeld volledig onderzocht,
terwijl onderzoek wel laat zien dat lichaamsbeeld stoornissen de sleutel lijken
te zijn voor volledige genezing. Daarom zal in het huidige onderzoek de focus
liggen op multisensorische input en lichaamsbeleving.
In een van onze eerdere studies vonden wij dat AN patienten hun lichaamsomvang
overschatten tov gezonde controles. Echter, na multisensorische stimulatie als
onderdeel van de Rubber Hand Illusie werd deze overschatting in de AN groep
kleiner. Multisensorische input lijkt voor een andere (meer correcte) beleving
van lichaamsomvang te zorgen in AN.
In deze eerdere studie hebben wij ons alleen gericht op de beleving van omvang
van de hand. In de huidige studie willen wij onderzoeken of multisensorische
input ook overschatting van een meer klinisch relevant (meer emotioneel
geladen) lichaamsdeel kan beinvloeden. Daarom zullen wij ons in deze studie
richten op de beleving van de omvang van de buik voor en na multisensorische
stimulatie.

Het primaire doel van het huidige onderzoek is nagaan of AN patiënten en
gezonde controles verschillen in hoe ze de afmeting van hun buik beleven
(inschatten) voor en na multisensorische stimulatie (er zal worden nagegaan of
het verschil in schattingsfout pre en post multisensorische input verschilt
tussen patiënten en gezonde controles).

Een eerste secundair doel van de huidige studie is nagaan of de manier waarop
multisensorische stimulatie wordt uitgevoerd invloed heeft op de verwachte
verandering in lichaamsbeleving in de AN groep. Multisensorische input kan
synchroon worden aangeboden (visuele en tactiele input vinden gelijktijdig
plaats) of asynchroon (visuele en tactiele input lopen niet gelijk).
En tweede secundair doel van de huidige studie is nagaan of veranderde
lichaamsbeleving in de AN groep over tijd blijft bestaan. Wij zullen daarom
twee uur nadat multisensorische stimulatie heeft plaatsgevonden opnieuw aan
participanten vragen afmetingen van hun eigen lichaam in te schatten.

Quasi-experimenteel onderzoek

Ondanks dat het niet verwacht wordt, is het theoretisch mogelijk dat de
participanten negatieve emoties ervaren tijdens het onderzoek, bijvoorbeeld ten
gevolge van multisensorische stimulatie op de buik (dit gebeurt echter met een
zachte kwast). Echter, deze kans wordt klein geacht, omdat voordat
participanten deelnemen wordt uitgelegd wat er tijdens het onderzoek zal
gebeuren. De ervaring met eerder (AN) onderzoek leert dat participanten inzien
waarom bepaalde methodes belangrijk zijn voor het onderzoek, en dat uitleg
hierover eventuele zorgen omtrent de methode weg kan nemen. Daarbij, de kennis
die wordt opgedaan in het huidige onderzoek zal niet alleen leiden tot meer
inzicht in lichaamsbeeld stoornissen in AN, maar heeft mogelijk implicaties
voor nieuwe behandelmethoden voor AN.