Effecten van afweer onderdrukkende middelen op de aangeboren immuniteit bij niertransplantatie patiënten.

Doordat Immuunsuppressiva het immuunsysteem onderdrukken, hebben ze als
gemeenschappelijke bijwerking dat ze een grotere kans op infecties geven.
Urineweginfectie is de meest frequente bacteriële infectie in
niertransplantatie patiënten. In sommige gevallen kan een urineweginfectie
leiden tot pyelonefritis (nierbekkenontsteking). Pyelonefritis is een
opstijgende urineweginfectie die het pyelum (nierbekken) van de nier heeft
bereikt. Pyelonefritis wordt vrijwel altijd veroorzaakt door een opstijgende
urineweginfectie met E.Coli en kan op de lange termijn nierschade veroorzaken
en de kans op het afstoten van de donornier vergroten.

Bij het ontstaan van urineweginfectie en acute pyeleonefritis spelen de
virulentie van de bacterie, en de afweer van de gastheer een belangrijke rol.
Macrofagen en de neutrofielen (cellen van het aangeboren immuun systeem) spelen
een belangrijke rol in de afweerreactie tegen indringende bacteriën. Deze
cellen herkennen pathogenen door middel van receptoren. Toll-like receptoren
(TLRs) zijn belangrijk bij het herkennen van een indringend pathogeen en het
activeren van het immuun systeem. TLR4 is de meest belangrijke receptor van het
aangeboren immuunsysteem. Het detecteert lipopolysacchariden (LPS) op het
buitenmembraan van gram-negatieve bacteriën en is belangrijk voor het activeren
van macrofagen en neutrofielen. Als deze cellen eenmaal op de juiste manier
zijn geactiveerd produceren ze mediatoren (cytokines en chemokines) wat leidt
tot het fagocyteren (opnemen en vernietigen) van bacteriën. Als dit proces
verstoord raakt, is er een verhoogde kans op infecties.

Het gebruik van afweeronderdrukkende medicijnen als single of als combinatie
therapie remmen voornamelijk de cellen van het verworven immuunsysteem (T en de
B cellen) en zo voorkomen ze het afstoten van de donornier. Het mechanisme van
deze remming is al bekend. Echter, is er weinig bekend over mogelijke effecten
van deze middelen op de cellen van het aangeboren immuun systeem (macrofagen en
neutrofielen). Aangezien de aangeboren immuniteit heel belangrijk is voor het
klaren van infecties, is het hoogstwaarschijnlijk dat immunosuppressieve
middelen dit antibacteriële mechanisme van het lichaam verstoord/remt, waardoor
patiënten een verhoogd risico op infecties hebben.

Het doel van dit onderzoek is om uit te zoeken hoe het gebruik van deze
middelen kan leiden tot een verhoogd risico op urineweginfecties. Zodat er in
de toekomst nieuwe middelen worden ontwikkeld die deze negatieve bijwerking
niet hebben.

De onderzoeker zal de deelnemers via telefonisch contact vragen of zij 15
minuten voor de reguliere afspraak met de behandeld specialist aanwezig willen
zijn op de afdeling. Vervolgens wordt er eenmalig 1 buisje (10ml) bloed
afgenomen door de onderzoeker zelf. Uit dit bloed worden de cellen van het
aangeboren immuniteit geïsoleerd. Analyse van deze cellen zal meer inzicht
bieden in mogelijke effecten van afweer onderdrukkende middelen op de
aangeboren immuniteit. Het onderzoek zal op het AMC te Amsterdam worden
uitgevoerd.

U heeft zelf geen voordeel van deelname aan dit onderzoek. Voor de toekomst kan
het onderzoek wel nuttige gegevens opleveren. Het onderzoek kan een belangrijke
bijdrage gaan leveren aan het ontwikkelen van betere afweer onderdrukkende
middelen met zo min mogelijk bijwerkingen. Dit kan uiteindelijk leiden tot een
betere behandeling van patiënten met een getransplanteerde nier. Nadelen van
deelname zijn: Patiënten zullen een kwartier eerder dan de geplande reguliere
afspraak op de afdeling aanwezig moeten zijn om 10ml bloed af te staan.
Risico is verwaarloosbaar.