Klinisch, experimenteel en genetisch onderzoek naar de oorzaak van centrale sereuze chorioretinopathie

Centrale sereuze chorioretinopathie (CSC) is een specifieke en relatief
frequent voorkomende vorm van maculadegeneratie. De oogziekte treft vaak jonge,
nog professioneel actieve patiënten. De ziekte kan zich presenteren in een
acute of een chronische vorm. Aanzienlijke schade kan worden veroorzaakt aan
het centrale gezichtsveld door de lekkage van vocht onder de neuroretina, wat
zonder behandeling kan leiden tot onherstelbare schade aan de fotoreceptoren.
Een dergelijk visusverlies, met beeldverstoring, kleurenzienverlies en
contrastzienverlies kan een grote impact hebben op zowel het persoonlijke als
het professionele leven van de patiënt. Vroege diagnose en behandeling is
wenselijk om te trachten de visus op de lange termijn en de kwaliteit van leven
te verbeteren.
Op dit moment is er nog erg weinig bekend over de oorzaak van CSC. Er bestaat
een associatie tussen psyhcosociale stress-situaties en het ontstaan van CSC.
Daarnaast is zowel endogeen en exogeen hypercortisolisme geassocieerd met CSC.
Met deze studie willen we meer te weten komen over de etiologie van CSC.

Identificatie van zowel de genetische achtergrond als het pathofysiologische
mechanisme dat ten grondslag liggen aan CSC. Om dit te bereiken zullen we:
1) Genetische analyse en oogheelkundig onderzoek uitvoeren in een cohort van
sporadische CSC patiënten en in een familiale CSC database, om de rol van
genetische factoren en mogelijke genotype-fenotype correlaties in CSC te vinden.
2) Bepalen of er bewijs kan worden gevonden voor serum complement activatie in
CSC.
3) Analyseren of er mogelijke abnormaliteiten in endocrinologische factoren in
CSC kunnen worden gevonden, zoals cortisol en testosteron levels en
sensitiviteit voor deze hormonen in CSC patiënten.
4) Oogheelkundig onderzoek van het retinale fenotype en choroïdale dikte in
individuen die 'at risk' zijn voor het ontwikkelen van CSC uitvoeren. Dit zal
patiënten met het syndroom van Cushing, het syndroom van Conn, patiënten die
solumedrol (een corticosteroïd) ontvangen gedurende acute rejectie van een
niertransplantaat, en post-niertransplantatiepatiënten die corticosteroïden
ontvangen, omvatten.

1) Genetische analyse en oogheelkundig onderzoek in een cohort van sporadische
CSC patiënten, in bekende families met CSC, en in een gezonde controlegroep
* Genetische case-control studie.

2) Analyse van serum en plasma complementactiviteit in CSC patiënten en in een
gezonde controlegroep.
* Analyse van serum en plasma complementfactoren.

3) Cross-sectionele endocrinologische analyse van cortisol- en
testosteronblootstelling en -gevoeligheid in CSC patiënten en in controles.
* Zowel cross-sectionele (behandelde CSC patiënten, bij wie de ziekte in
remissie is) als prospectieve (de novo patiënten met actieve CSC) evaluatie van
cortisol en testosteronblootstelling en sensitiviteit. Deze resultaten zullen
worden vergeleken met een controlegroep van patiënten, gematcht voor bloeddruk
en diabetes/geglycosyleerd haemoglobine.

4) Nauwkeurige evaluatie van het retinale fenotype en van de choroïdale dikte
in patiënten met gedocumenteerd endogeen hypercortisolisme (syndroom van
Cushing), primair hyperaldosteronisme (syndroom van Conn) of exogeen
hypercortisolisme (post-niertransplantatiepatiënten die orale corticosteroïden
innemen en patiënten die solumedrol toegediend krijgen gedurende een acute
rejectie van een niertransplantaat) zal worden uitgevoerd.
* Zowel cross-sectioneel als prospectief.

De enige invasieve handeling die vanwege dit onderzoek bij patiënten extra zou
kunnen plaatsvinden is een bloedafname. Een bloedafname levert een minimaal
risico op het ontstaan van pijn, een onderhuidse zwelling of een
bloedvatontsteking op. Overige onderzoeken die plaatsvinden vinden plaats
binnen trajecten van reguliere patiëntenzorg.