Is stap initiatie tijdens onvoorspelbare omgevingen beïnvloed in PD met of zonder FOG? Een explorartieve studie.

Introductie
Mensen met de ziekte van Parkinson (PD) hebben moeite met het navigeren in hun
omgeving. Iets eenvoudigs als het initiëren van een stap om over te steken
wordt extreem uitdagend. De ziekte van Parkinson is een veel voorkomende
neurologische aandoening, die vooral veroorzaakt traagheid van de bewegingen,
stijfheid, beven en instabiele houding (Hughes et al., 1992a). Het wordt
gekenmerkt door een ernstig verlies van hersencellen die dopamine produceren
(Lees et al., 2009). Een veel voorkomende en invaliderende symptoom bij PD is
freezing of gait (FOG). Het wordt gekenmerkt door een relatief korte episodes
van onvermogen om effectief stapt bewegingen te produceren (Nutt et al., 2011,
Schaafsma et al., 2003, Chee et al., 2009). Dit kan het initiëren van een stap
nog meer een uitdagen.
Veranderingen in het looppatroon in zowel PD en PD met FOG (PD-FOG) komen zamen
met een verhoogde incidentie van vallen (Latt et al., 2009, Bloem et al.,
2004). Dit kan een grote invloed op de kwaliteit van leven hebben.

Motivering
Om zich aan te passen aan een bepaalde omgeving, selecteert het brein de
'best-in-de-tijd "actie uit een set van mogelijke acties binnen een bepaalde
omgeving - een proces dat bekend staat als Actie Selection (Cisek, 2007).
Eerder werk op vingerbewegingen heeft aangetoond dat actie selectie niet
optimaal is in patiënten met de ziekte van Parkinson, als ze off dopamine
medicatie zijn (Galea et al., 2012). Dopamine lijkt cruciaal voor actie
selectie te zijn.
Ons doel is om therapeutische strategieën, waaronder fal-preventie revalidatie
te informeren, voor mensen met de ziekte van Parkinson en een beter begrip
krijgen van de rol van dopamine in actie selectie en freezing of gait.

Hoofddoelstelling
Onderzoeken of dopamine invloed heeft op het vermogen om de juiste stap te
initiëren als reactie op een plotselinge verandering (onwaarschijnlijke foto in
een voorspelbare context) in PD met en zonder FOG.

Secundaire doelstelling
Onderzoeken of dopamine invloed heeft op de staplengte, stapduur en
anticiperende houdingsaanpassingen, in PD met en zonder FOG, wanneer zij
proberen een correcte stap te maken als reactie op een plotselinge verandering
(onwaarschijnlijke foto in een voorspelbare context).

Een experimentele studie analyseert drie parallelle groepen (PD-NFOG, PD-FOG,
controles), voor hun beweging prestaties om waarschijnlijke en
onwaarschijnlijke omgeving cues (prikkels).

Aangezien dit niet een interventie-onderzoek is, worden er geen directe
voordelen verwacht. Voordeel komt van de impact die de resultaten van deze
studie zullen hebben op de therapeutische strategieën voor mensen met de ziekte
van Parkinson.
Er zijn geen verwachte risico's bij deze studie. Merk echter op dat sommige
ongemak wordt verwacht van heropleving van de Parkinson symptomen na het staken
van antiparkinson medicatie tijdens de OFF-meting.