Farmacokinetiek van twee hoge doseerregimes van intraveneus vitamine C bij IC patienten

Kritisch zieke intensive care patienten ondergaan veelal oxidatieve stress door
sepsis, trauma of een grote operatie. Als gevolg hiervan ontstaat schade aan
het vaatendotheel en de organen. Vitamine C is het primaire circulerende
antioxidant dat cellen beschermt tegen oxidatieve schade. Intensive care
patienten hebben lage vitamine C spiegels door hoog verbruik, verminderde
recycling en redistributie. Toediening van hoge doseringen vitamine C in de
vroege fase van de intensive care behandeling zou de oxidatieve schade kunnen
beperken. In voorbereiding op een interventiestudie beoogt deze studie inzicht
te krijgen in de vitamine C plasma spiegels na intraveneuze toediening en in de
mate waarin de toegediende vitamine C wordt uitgescheiden door de nier.

De farmacokinetiek van twee hoge intraveneuze vitamine C doseringen bij
intensive care patienten met multipel orgaanfalen, in het bijzonder de
verkregen plasma concentraties, de fractie van de toegediende dosering die in
het lichaam blijft en de uitgescheiden fractie in urine.

Prospectieve gerandomiseerde gecontroleerde farmacokinetiek interventie studie

Patiënten krijgen een dagdosis van 2 of 10 gram vitamine C intermitterend (2 maal daags halve dagdosis) of per continu infuus toegediend gedurende 2 dagen.

Drie ml bloed wordt verzameld op T=0, T=1, T=2 , T=4, T=8 en T=12 uur
(dalspiegel bij intermitterende giften) na de eerste dosis/start infusie
vitamine C en een urine monsters wordt genomen van de eerste 12 uurs urine
verzameling (T=0 tot T=12) om de vitamine C concentratie te bepalen.
Spiegels (dalspiegels bij intermitterende giften) worden genomen op T=24 en
T=36 uur.
Na de laatste vitamine C dosis/einde van de infusie worden bloedmonsters
genomen op T=48, T=72 en T=96 uur. Monsters voor secundaire en exploratieve
eindpunten worden op T=0 genomen en daarna op verschillende tijdstippen per
parameter.
In totaal wordt 48 ml bloed afgenomen gedurende een periode van vijf dagen uit
een reeds aanwezige arterielijn. De patient zal niets merken van de bloednames.
De bloedafnames vormen geen risico voor de patient.
In aanvulling worden sublinguale metingen van de microcirculatie, renale
echografie en bioimpedantie metingen gedaan, alle niet invasieve onderzoeken
die in wisselende mate onderdeel zijn van de standaard intensive care
monitoring.