Onderzoek naar fysiologische effecten van buidelen bij te vroeg geboren kinderen.

Aangetoond is dat een goede hechting tussen ouder en kind zeer belangrijk is.
De huidige literatuur beschrijft hechting als een proces van co-regulatie;
fysieke aspecten van de ouder (zoals warmte, hartritme, stemgeluid en
aanraking) helpen baby*s om hun eigen fysieke regulatie te verbeteren. Op die
manier kost homeostase minder energie en kunnen baby*s hun kostbare energie zo
veel mogelijk gebruiken voor groei en (neuro)ontwikkeling. Gebrek aan direct
contact met moeder interfereert dus met een optimale ontwikkeling. Als kinderen
te vroeg geboren worden, is er sprake van een noodzakelijk verblijf op de
Neonatale Intensive Care Unit (NICU) of Medium Care Unit (MC). Ouders kunnen
dan door zowel medische als praktische redenen niet zo vaak bij en met hun kind
zijn, als ze eigenlijk zouden willen. Het is aangetoond dat buidelen (ofwel
Kangaroo Care (KC)) een periode is van optimale co-regulatie. KC is het naakt
tegen de eigen naakte borst aanhouden van het baby*tje. Dit heeft zeer
positieve effecten op moeder en kind (o.a. betere scores op
ontwikkelingsschalen, kortere opnameduur, verbeterde gewichtstoename, minder
saturatiedaling, minder bradycardieën).

De literatuur beschrijft oxytocine en vasopressine als middelpunt van alle
complex in elkaar grijpende factoren die met co-regulatie te maken hebben.
Oxytocine is onder meer van belang voor geurherkenning, het op gang brengen van
de borstvoeding bij moeder en de zuigreflex bij het kind. Al deze aspecten
hebben belangrijke effecten op de groei van het kind. Bovendien is oxytocine
van belang voor de neurale ontwikkeling; het beïnvloedt de ontwikkeling van de
cortex en het aanleggen van het limbisch systeem. Globaal reguleert oxytocine
met name de positieve sociale interacties en vasopressine de agressieve /
beschermende sociale interacties. Onze hypothese is dan ook dat oxytocine- en
vasopressineconcentraties veranderen tijdens het buidelen, waardoor baby*s zich
maximaal comfortabel gaan voelen. Beide hormonen kunnen bij volwassen op een
minimaal invasieve manier gemeten worden, namelijk in speeksel. Oxytocine
speekselconcentraties lijken bij volwassenen een correlatie met
plasmaconcentraties en liquorconcentraties te vertonen. Perifeer vasopressine
heeft daarentegen als belangrijkste functie de vochthuishouding, dus perifere
vasopressine metingen zijn zeer afhankelijk van die vochthuishouding. Het meten
van oxytocine concentraties in speeksel in verschillende (sociale) situaties is
daarom het meest interessant. Bij volwassenen en jonge kinderen wordt hier
momenteel veel onderzoek naar gedaan. In een vooronderzoek hebben wij
vastgesteld dat het ook mogelijk is om die biologische marker van co-regulatie,
oxytocine, te identificeren in het speeksel van pasgeborenen. Aan de hand van
die eerdere oxytocine bepalingen hebben wij tevens een powerberekening kunnen
doen gebaseerd op onze onderzoeksvraag: Veroorzaakt buidelen een significante
stijging in de oxytocineconcentratie in het speeksel van prematuren?

Aantonen of er tijdens het buidelen van te vroeg geboren kinderen sprake is van
een fysiologische stijging in oxytocineconcentraties in speeksel.

Door meer inzicht te krijgen in de biologische processen die de positieve
effecten van buidelen veroorzaken kunnen we in de toekomst technologieën
ontwikkelen die een surrogaat voor KC in de couveuse kunnen zijn, op momenten
dat moeder (ouders) niet aanwezig kan zijn.

Observationeel design, waarin bij 21 premature tweelingen de
speekselconcentraties van oxytocine vóór KC vergeleken worden met de
speekselconcentraties van oxytocine tijdens KC. Het speeksel vóór KC en het
speeksel tijdens KC wordt evenveel minuten na de vorige voeding afgenomen,
zodat niet het effect van de melk wordt gemeten, maar van de sociale
interactie. Gezien het zeer snelle aanmaken van oxytocine naar aanleiding van
sociale interacties, kan het speeksel al na een periode van 15 à 20 minuten KC
gemeten worden. Oxytocine heeft een halfwaardetijd van 2-6 minuten, dus meten
na KC levert een minder betrouwbare waarde op dan meten tijdens KC.

Voor de powerberekening, exacte afname methode, de verwerkingsmethode en de
verdere analyse zie het onderzoeksprotocol.

De belasting bedraagt ongeveer tien keer tien minuten per kind (ruim
ingeschat). Gedurende die minuten zal het te vroeg geboren kind op watjes
sabbelen. Hiervan wordt geen enkel risico verwacht.