Enkele site, open label onderzoek in gezonde mannelijke vrijwilligers om de absolute biologische beschikbaarheid te onderzoeken van een orale 10 mg dosering van vericiguat (BAY 1021189) (als snelle opname tabletten gevolgt door een hoog in vet, hoog in calorie maaltijd) vergeleken met een intraveneus, 14C-gelabeld micro-dosis (20 µg) van vericiguat

Deze studie is gepland om de absolute biologische beschikbaarheid te
karakteriseren van vericiguat voor de behandeling van hartfalen. Verschillende
autoriteiten verzochten om studies uit te voeren om de PK van de study
medicatie te vergelijken na orale en intraveneuze toediening om hun absolute
biologische beschikbaarheid te bepalen. In het algemeen kan een slechte
oplosbaarheid of instabiliteit in de gastro-intestinale vloeistoffen, en
first-pass metabolisme in de darm wand of lever beperkend zijn voor de absolute
biologische beschikbaarheid van een geneesmiddel. De absolute biologische
beschikbaarheid is een belangrijke parameter in het kader van de beoordeling
van het risico voor geneesmiddelinteracties. Middelen met een lage absolute
biologische beschikbaarheid hebben een betrekkelijk grotere toename in
blootstelling bij toediening van bepaalde co-medicatie die de absolute
biologische beschikbaarheid verhoogt. Kennis van de absolute biologische
beschikbaarheid kan ook ondersteunend zijn voor het mechanische begrip in
verband met het bouwen PK modellen die kunnen worden gebruikt om veranderingen
in de systemische blootstelling van covariabelen zoals gelijktijdige
geneesmiddelen en ziektetoestanden voorspellen. Bovendien is het belangrijkste
de PK-parameters van een geneesmiddel, dat wil zeggen de klaring en het
distributievolume kunnen alleen worden bepaald na iv administratie aangezien
beide variabelen worden geschat als 'duidelijk' parameters na orale toediening.

Het primaire doel van deze studie is om de absolute biologische beschikbaarheid
van een orale dosis van 10 mg vericiguat (BAY 1021189) gegeven als twee 5 mg IR
tabletten na een vetrijke, calorierijke maaltijd in vergelijking met een
14C-gelabeld micro dosis vericiguat (geplande dosis: 20 ug) toegediend als een
30 minuten iv infusie 4 uur na orale toediening tablet.

De secundaire doelstellingen zijn het verder te karakteriseren van de PK van
vericiguat en de metaboliet M1 (BAY 1222707) en om de veiligheid en
verdraagbaarheid van vericiguat onderzoeken.

Het onderzoek bestaat uit een ambulant screening bezoek en 1 behandelperiode
met een in-house fase van een dag voor de geplande toediening van het
geneesmiddel, ongeveer 18 uur voor de orale toediening (dag 0) tot de ochtend
van dag 8.

De totale duur van de studie voor elke vrijwilliger van ondertekening Informed
Constent Form tot follow up zal ongeveer 4 weken zijn. Voor elke vrijwilliger
zal de studie eindigen met een laatste onderzoek, dat wordt uitgevoerd op de
dag van ontslag.

Een totaal van 10 proefpersonen planning wordt opgenomen met het doel om te
eindigen met ten minste 8 vrijwilligers geschikt voor PK analyse.

Alle vrijwilligers zullen de volgende behandelingen te ontvangen: Behandeling A: enkele orale dosis van 10 mg vericiguat toegediend als twee 5 mg IR tabletten in de gevoede toestand, dwz na een hoog vetgehalte, calorierijk ontbijt. Behandeling B: enkele i.v. dosis van 20 ug (verwachte dosis) van 14C-gelabeld vericiguat toegediend gedurende 30 min, vanaf 4 uur na orale tablet dosering.

Alle potentiële geneesmiddelen veroorzaken bijwerkingen; de mate waarin dit
gebeurt verschilt. Zoals vericiguat is in ontwikkeling kunnen er bijwerkingen,
waaronder allergieën die niet eerder hebben gemeld zijn. Daarom moet je de
verantwoordelijke arts van alle nieuwe symptomen die u zou kunnen hebben op de
hoogte, zelfs als je niet denken dat ze gerelateerd zijn aan het studie middel.
In de eerste studies bij mensen uitgevoerd met vericiguat tot nu toe hebben 380
gezonde proefpersonen vericiguat ontvangen en 71 proefpersonen een placebo
kregen. De bijwerkingen van 2% of meer van de patiënten in eerdere studies met
vericiguat worden hieronder vermeld. Ter vergelijking, wordt de frequentie na
het nemen van placebo (placebo = inactief tablet) tussen haakjes.
* Hoofdpijn: 11,8% (5,6%)
* indigestie: 3,7% (0%)
* Ontsteking van de neus en keel: 3,4% (1,4%)
* Verhoogde spier enzymen in het bloed: 0,5% (2,8%)
* zwelling op de plaats van het bloeden 0,3% (2,8%)
Zoals eerder vermeld, kunnen bijwerkingen optreden bij elk geneesmiddel. Het is
waarschijnlijk dat de bijwerkingen ervaren door patiënten die vericiguat zijn
aan het werkingsmechanisme (verwijding van de bloedvaten):
* Het verlagen van de bloeddruk
* Veranderingen in de hartslag
* duizeligheid kunnen optreden bij het opstaan **of strekken
* Rode ogen
* Opvliegers van het gezicht
* Verhoogde gevoeligheid voor luchtweginfecties
* Gevoel van warmte
* Gevoel van druk in de paranasale sinus gebied
* Erectie van de penis