De rol van het immuunsysteem in het Q-koortsvermoeidheidssyndroom

Het Q-koortsvermoeidheidssyndroom (QVS) is een periode van langdurige
vermoeidheid welke ontstaat na een acute Q-koorts infectie. Zo'n 20% van alle
patienten die Q-koorts doormaken ontwikkelen vervolgens QVS, dit zorgt voor
grote fysieke, en sociaal-economische, problemen bij de aangedane patienten.
Huidig onderzoek focust zich met name op nieuwe diagnostische en therapeutische
mogelijkheden voor QVS. De etiologie van QVS blijft echter onduidelijk. Wij
zouden graag de hypothese willen onderzoeken dat Coxiella Burnetii (de bacterie
die Q-koorts veroporzaakt) epigentische veranderingen kan veroorzaken in de
monocyten en macrofagen die het willen klaren. Deze epigentische veranderingen
zouden de cellen op een dusdanige manier kunnen triggeren dat ze meer
pro-inflammatoire cytokines gaan produceren. Dit kan vervolgens leiden tot een
continue staat van inflammatie wat de lange periode van vermoeidheid kan
verklaren.

Deze studie gaat onderzoeken of C. Burnetii inderdaad epigentische
veranderingen kan veroorzaken in monocyten en macrofagen, resulterend in een
ander (meer pro-inflammatoir) cytokinenprofiel. Vervolgens zullen we deze
epigentische veranderingen proberen te linken aan mRNA expressie in het bloed
van QVS patienten en controles.

Het gaat hier om een observationele case-control studie, waarin word gekeken of
C. Burnetii epigenetische veranderingen kan veroorzaken in monocyten en
macrofagen (resulterend in een ander cytokinenprofiel).
Deze stdudie bestaat grofweg uit twee onderdelen:

•In-vitro experimenten met Peripheral Blood Mononuclear Cells (PBMC's) uit de
buffy coats van gezonde vrijwilligers. Pre-incubatie van PBMC's met C.
Burnetii, waarna ze worden gestimuleerd met verschillende Pathway Recognition
Receptor (PRR) liganden, C. Burnetii of andere bacterien. Nadat de
re-stimulatie van de PBMC's worden cytokineconcentraties in het supernatant
gemeten van IL-6, IL-8, IL-10 en TNF-α. Tevens wordt de histonmodificatie
H3K4me3 (gerelateerd aan epigentische veranderingen) onderzocht middels
chromatine immunoprecipitatie en qPCR.

•In-vitro experimenten zullen worden uitgevoerd in het bloed van QVS patienten,
patienten met het Chronisch Vermoeidheidssyndroom (CVS), patienten die Q-koorts
succesvol hebben geklaard en gezonde vrijwilligers. We zullen PBMC's isoleren
en vervolgens stimuleren met C. burnetii, andere bacterien en PRR liganden. Na
deze stimulatie zullen we de pro-inflammatoire cytokine reacties (IL-6, TNF- α
and IFN-γ) meten en vergelijken. Zo krijgen we een goed beeld van de
hoeveelheid getrainde monocyten in de verschillende groepen. Als deze data is
geanalyseerd, zullen we transcriptoom analyse uitvoeren in de leukocyten uit
het bloed van patienten, waarna histonmodificaties (uit eerdere experimenten)
mogelijk kunnen worden gelinkt aan mRNA expressies in-vivo.

Nadat informed consent is gegeven door patienten en controles, zal bloed worden
afgenomen in 4 EDTA tubes van 10ml. Het RNA van de leukocyten kan vervolgens
worden geisoleerd (of eerst worden ingevroren voor latere analyse). RNA
sequencing zal plaatsvinden nadat het RNA zorgvuldig is geisoleerd en 'library
preparation' is uitgevoerd. Dit gaat volgens protocollen van het
BLUEPRINT-epigenome project en het illumine library preparation protocol.

Deze studie duurt 2 jaar. Patienten en controles zullen worden gerecruteerd op
de polikliniek van het Radboudumc.

Belasting:
•Voor patienten: bloedafname, indien mogelijk gedurende reeds geplande
bloedafname (voor CFS en QFS patienten), in de vorm van 4 EDTA buisjes van 10
ml.
•Voor controles: het zelfde als voor patienten, samples worden enkel gebruikt
voor onderzoeksdoeleinden zoals beschreven in het protocol.

Risico:
•Er zijn geen risico's verbonden aan deze studie, behoudens een locaal hematoom
ter plaatse van de venapunctie.