Metformine en centrale lichaamstemperatuur in obese en slanke mannen (McTOM)

Obesitas en diabetes mellitus type 2 (DM2) zijn gezondheidsproblemen met een
enorme impact. Vele pogingen zijn gedaan om obesitas en DM2 te bestrijden,
echter een doorbraak in de behandeling ontbreekt nog. Obesitas is het resultaat
van een disbalans in het evenwicht van energie-inname en energieverbruik.
18F-fluoro deoxy-D-glucose (18F-FDG) positron emissie tomografie computed
tomography (PET-CT) laat gebieden met een hoge glucose opname zien.
Fysiologische 18F-FDG accumulatie wordt vaak waargenomen in het colon. Daarom
kan de dikke darm een **belangrijke rol spelen in het verhogen van energie
verbruik door het verbruiken van calorieën. De mogelijkheid van het colon als
een energie verbruikend weefsel is nog niet onderzocht. De dikke darm kan een
interessante nieuw aangrijpingspunt zijn in het voor de behandeling van
obesitas.
Metformine is een van de weinige geneesmiddelen bij de behandeling van DM2 die
geassocieerd is met gewichtsafname.
Interessant is ook dat patiënten die metformine gebruiken, een verhoogde
18F-FDG-opname in de colon laten zien. De reden voor deze verhoogde opname van
FDG onder invloed van metformine is onbekend.
Of deze hogere opname van glucose ook leidt tot een verhoging van de
kerntemperatuur en / of een toename van de energie verbruik is ook niet bekend.

In dit onderzoek willen we de invloed van metformine (500 mg 2x / dag) op de
FDG opname in het colon bekijken. Ook kijken we naar de temperatuur in het
colon en het energieverbruik bij gezonde slanke mensen (BMI<24 kg / m2) of
gezonde mensen met obesitas (BMI> 28 kg / m2).

In deze niet-gerandomiseerde interventie studie zullen we de invloed van
metformine (1000 mg / dag (500 mg 's morgens, 500 mg 's avonds) gedurende 1
week) op de 18F-FDG opname in het colon te bestuderen. Het belangrijkste
eindpunt zal verschil in 18F-FDG-opname zijn. Verder zullen we kerntemperatuur
van het lichaam, energie-verbruik en de HOMA-index meten.
Bezoek 1. (screening): Informed consent, geschiktheid voor deelname bepalen,
medische voorgeschiedenis, laboratoriummetingen.
Bezoek 2: Gewicht, lengte, buikomvang, bloedafname, de lichaamstemperatuur, EE,
18F-FDG PET CT. Start met gebruik van metformine
Bezoek 3.: Gewicht, lengte, buikomvang, bloedafname, de lichaamstemperatuur,
EE, 18F-FDG PET CT.

De proefpersonen zullen het AMC drie keer moeten bezoeken. Twee keer in een
nuchtere toestand.
Bovendien zullen de proefpersonen metformine moeten gebruiken. Metformine is
een veel gebruikte geneesmiddel met een bekend veiligheidsprofiel. De meest
voorkomende bijwerking is maagdarmklachten (diarree, opgeblazen gevoel,
dyspepsie). Dit komt vooral bij hoge doses en vaak verbetert het bij langer
gebruik van metformine. Een zeldzame maar belangrijke complicatie is
lactaatacidose. Echter, dit wordt meestal gezien bij patiënten met een
nierinsufficiëntie of andere oorzaken voor verminderde lactaatmetabolisme.
Daarom includeren we alleen gezonde proefpersonen en zal voor het starten met
metformine de nierfunctie worden gecontroleerd.
Ook zullen we gebruik maken van 18F-FDG PET-CT-scans om de opname van glucose
in de darm te evalueren. De resulterende dosis van de twee radioactieve tracers
+ scans is 7,8 mSv.
De maximale dosis voor een deelnemer gedurende een jaar is 10 mSv.
Desalniettemin zullen wij sterk benadrukken dat de deelnemers niet meer moeten
deelnemen aan onderzoek met straling in de twee jaar na deze studie. Hoewel de
kans op het ontwikkelen van kanker minimaal is na deelname aan deze studie,
zullen we alleen onder proefpersonen ouder dan 40 jaar includeren om het
potentiële effect op het induceren van kanker minimaliseren.
Als laatste kan de plaatsing van het infuus een onaangename ervaring zijn en
er is een laag risico op flebitis.

Hoewel de methoden van onze studie resulteren in een matig risico voor gezonde
proefpersonen, vinden we dit wel gerechtvaardigd aangezien het een grote
bijdrage zal leveren aan de kennis en mogelijk kan lijden tot een oplossing in
de behandeling van obesitas en type 2 diabetes mellitus.