Het effect van glycogeenbeschikbaarheid op de moleculaire respons in de spier na het uitvoeren van een concurrerend trainingsprogramma

Fysieke training kan grofweg onderverdeeld worden in duurtraining en
krachttraining. Regelmatige duurtraining zorgt voor een verbetering van de
opname van zuurstof door het bloed, een verbetering van het transport van bloed
en tenslotte een beter gebruik van zuurstof door de actieve spieren.
Regelmatige krachttraining daarentegen, zorgt voor een verbeterde aansturing
van de spieren, groei in omvang van de spieren en het sterker worden van de
spieren. Veel sporten, zoals bijvoorbeeld roeien, baanwielrennen, tennis of
voetbal vragen om een goed uithoudingsvermogen maar daarnaast ook voldoende
kracht. Concurrerende trainingsmodellen, waarin duur- en krachttraining worden
gecombineerd zorgen voor een toename van het duurvermogen en kracht.

Voeding speelt een belangrijke rol voor, tijdens en na inspanning. Koolhydraten
zijn vooral bekend vanwege de rol die ze spelen in het snel vrijmaken van
energie tijdens inspanning, en eiwitten kennen we vooral vanwege de rol in het
herstel van de spieren na inspanning. Recent onderzoek heeft aangetoond dat
trainen met een lage glycogeenbeschikbaarheid, factoren op moleculair niveau
doet verhogen die een belangrijke rol spelen bij het herstel na inspanning.
Echter is het op dit moment nog onduidelijk wat de rol van glycogeen precies is
bij het volgen van een concurrerend trainingsprogramma.

Door middel van dit onderzoek proberen wij inzicht te krijgen in het effect van
trainen met lage glycogeenbeschikbaarheid op aanpassingen van het lichaam als
gevolg van training.

Dit onderzoek kan ons meer inzicht geven in de rol van glycogeenbeschikbaarheid
tijdens inspanning en het effect hiervan op herstel van die spieren. Daarnaast
kunnen sportprofessionals en coaches mogelijk de inzichten meenemen in de
voedings- en trainingsstrategieën die ze toepassen bij sporters.

In dit onderzoek onderzoeken we het effect van trainen met lage glycogeen
beschikbaarheid tijdens concurrerende training op de moleculaire respons in de
spier.

Dit onderzoek kan ons meer inzicht geven in de rol van glycogeen
beschikbaarheid tijdens inspanning en het effect hiervan op fysieke adaptatie
als gevolg van training. Daarnaast kunnen sportprofessionals en coaches
mogelijk de inzichten meenemen in de voeding- en training strategieën die ze
toepassen bij sporters.

Gerandomiseerd cross-over design, waarbij 14 mannelijke proefpersonen tweemaal
een inspanningsprotocol volgen met verschillende inname van macronutriënten
(laag koolhydraat versus hoog koolhydraat). De onderzoeksdagen zullen worden
gescheiden door een minimum van ten minste 12 dagen (bereik: 12-30 dagen).

Twee experimentele inspanningssessies. Tijdens beide testdagen zullen de proefpersonen een duurtraining in de ochtend (08.30 uur) uitvoeren en een krachttrainingssessie op de vroege middag (14.00 uur). Op één testdag zullen de proefpersonen de krachttraining met lage glycogeenbeschikbaarheid uitvoeren en op de andere testdag met normale glycogeenbeschikbaarheid. Daarnaast krijgen de proefpersonen voor en na de duurtraining een eiwitrijkdrankje om het spierherstel te bevorderen. Ook na de krachttraining krijgen ze een eiwitrijk drankje. Tussen de duurtraining en krachttraining krijgen de proefpersonen een warme maaltijd met weinig of veel koolhydraten. Het verschil in de hoeveelheid koolhydraten tijdens deze warme maaltijd is het enige verschil tussen de twee testdagen en dus concreet gezien de interventie.

De risico's zijn zeer laag voor de deelnemers. Kneuzingen en wat pijn als
gevolg van spierbiopten en bloedafname kunnen mogelijk optreden, maar dit is
slechts mild ongemak. Flauwvallen tijdens bloedafname of de maximale inspanning
test kan optreden, een verpleegkundige en onderzoeker zijn aanwezig om dit te
controleren. Bloedafname worden genomen op een stoel of bed en de maximale
inspanning test wordt streng gecontroleerd door de onderzoeker. Risico's voor
personen die deelnemen aan de studie zal worden geminimaliseerd. Spierbiopten
worden genomen door een ervaren arts die de juiste voorzorgsmaatregelen zal
nemen om eventuele complicaties te minimaliseren. Na de het afnemen van het
spierbiopt is er een kleine kans aanwezig op een lokaal hematoom. De incisie
gemaakt ter verkrijging van het spierbiopsie zal volledig genezen, in sommige
gevallen houden proefpersonen hier een klein litteken aan over. Het bovenbeen
kan een beetje pijnlijk gevoel geven de eerste 2 dagen na de spierbiopt. In
sommige gevallen kan de spierbiopt pijnlijk zijn. Om dit risico te
minimaliseren zal een drukverband zal worden toegepast. Bloedafname (12 in
totaal en 25 ml per monster) worden verzameld uit de elleboog door afnemen van
bloed uit ellenboog m.b.v. venflon naaldje of infuusnaald. Voor zowel de
spierbiopten als de bloedafname is de kans infecties en bloeden aanwezig, maar
zeldzaam. De trainingssessies tijdens deze studie kunnen spierpijn veroorzaken.
Dit is onschadelijk en verdwijnt na enkele dagen, maar kan een onaangenaam
gevoel veroorzaken. Er is geen direct verband met positieve effecten voor de
gezondheid als gevolg van dit onderzoek, desalniettemin, de proefpersonen
ontvangen een beloning.