De rol van vet rond de bloedvaten en het ontstaan van insuline ongevoeligheid tijdens overgewicht

Obesitas speelt een centrale rol in de pathogenese van diabetes mellitus type 2
(DM2) en hart en vaatziektes (HvZ). Er is echter een grote groep obese mensen
die geen metabole problemen hebben. Perivasculaire vetweefsel (PVAT) wordt
gezien als een centrale speler in de regulatie van lokale spier perfusie en
glucose opname. Het is niet bekend in welke mate PVAT een determinant is van
het metabole fenotype van de obese mensen.

We willen de rol van PVAT in de regulatie van de vaten, weefsel perfusie en
glucose opname in spieren bestuderen. We hypothetiseren dat PVAT ex-vivo
insuline-geïnduceerde vasoreactiviteit beïnvloedt. Daarbij correleren PVAT
eigenschappen met insuline geïnduceerde microvasculaire rekrutering in de
skelet spier, onafhankelijk van antropometrie en systemische inflammatie. Als
een secundaire uitkomst maat willen we testen of insuline-geïnduceerde
microvasculaire rekrutering in het myocardium correleert met PVAT
eigenschappen, antropometrie en systemische inflammatie.

Dit is een observationele studie in gezonde mannelijke deelnemers die een brede
range van BMI's hebben. We willen insuline gevoeligheid bestuderen en
combineren met de functie van vasculaire insuline gevoeligheid in vivo. We gaan
ook systemische inflammatoire en antropometrische parameters bestuderen en
includeren in onze analyses. Op het laatste bezoek aan de afdeling Interne
geneeskunde, gaan we een skelet spier biopsie krijgen om het effect van
insuline op de microvaten te bestuderen in de druk-myograaf, met en zonder
bijbehorende PVAT. We gaan ook de eigenschappen van PVAT bestuderen,
gebruikmakend van verschillende in vitro en ex vivo assays.

Deelnemers ondergaan op het eerste bezoek een kort lichamelijk onderzoek van
hart, longen en abdomen en lichaamsgewicht, lengte en bloeddruk worden gemeten.
Daarna op het tweede bezoek ondergaan de vrijwilligers een hyperinsulinemische
euglycemische clamp met contrast echografie van skeletspier en hart. Risico's
die met deze metingen zijn geassocieerd zijn een risico op hypo- of
hyperglykemie tijdens de clamp, hoofdpijn, misselijkheid, tijdelijke pulmonale
hypertensie en allergische reacties tijdens contrastechografie (zeldzaam). Een
bloeduitstorting en lokale pijn op de plaats van de intraveneuze canules (1 in
beide armen) kan ervaren worden tijdens of na plaatsing en tijdens bloedafname.
Op het derde bezoek wordt er een biopsie van de bovenbeen spier gedaan.
Als compensatie voor tijd en moeite ontvangen de deelnemers 200 euro na
afronding van de testdag. Risico's en lasten voor de deelnemer zijn beperkt.