Een onderzoek naar de veiligheid, verdraagbaarheid, opname en uitscheiding van enkelvoudige en meervoudige toedieningen bij gezonde mannelijke vrijwilligers van MIN-102, een nieuw middel voor de behandeling van X-gebonden adrenoleukodystrofie

MIN-102 is een nieuw onderzoeksmiddel dat mogelijk gebruikt kan worden bij de
behandeling van X-gebonden adrenoleukodystrofie (X-ALD). X-gebonden
adrenoleukodystrofie is een relatief zeldzame aangeboren stofwisselingsziekte
die de afbraak van zeer lang-keten vetzuren (ZLKV) verstoord. Hierdoor ontstaan
er hoge concentraties ZLKV in met name cellen in de hersenen en de bijnier.
Deze hoge concentraties ZLKV veroorzaken schade aan het zenuwstelsel
(aantasting myeline, een isolerende laag rond de uitlopers van zenuwcellen) en
de steroïde-hormoon producerende cellen van de bijnier en de testes aantast.
MIN 102 is een PPAR* agonist die inwerkt op een receptor (PPAR*) die een
regulerende rol speelt bij de opslag van vetzuren en het glucose metabolisme.
Dit is de eerste keer dat het onderzoeksmiddel aan de mens wordt toegediend.

MIN-102 is een actieve metaboliet van Pioglitazon, een middel dat op de markt
is voor de behandeling van ouderdomssuikerziekte (diabetes mellitus, type 2).
Het lichaam zet ongeveer 25% van Pioglitazon om in M4 (MIN-102).

Het doel van het onderzoek is te onderzoeken hoe MIN-102 wordt verdragen.

Ook zal worden onderzocht hoe snel en in hoeverre MIN-102 in het lichaam wordt
opgenomen en uitgescheiden (dit wordt farmacokinetiek genoemd). Tevens wordt er
naar het effect van MIN-102 op enzymen betrokken bij X-ALD gekeken (dit wordt
farmacodynamiek genoemd).

Deel A:
Het onderzoek bestaat uit 4 periodes waarin de vrijwilliger gedurende 7 dagen
(6 nachten) in het klinisch onderzoekscentrum in Groningen zal verblijven. De
onderbreking tussen de verschillende periodes is ongeveer 7 dagen.

Deel B:
Het onderzoek bestaat uit 1 periode waarin de vrijwilliger gedurende 15 dagen
(14 nachten) in het klinisch onderzoekscentrum in Groningen zal verblijven.

Deel C:
Het onderzoek bestaat uit 1 periode waarin de vrijwilliger gedurende 15 dagen
(14 nachten) in het klinisch onderzoekscentrum in Groningen zal verblijven.

Deel A: Het onderzoek bestaat uit 4 periodes waarin de vrijwilliger gedurende iedere periode eenmaal MIN-102 of placebo toegediend krijgt. MIN-102 en placebo worden gegeven als een drankje van 20 mL. Deel B: Het onderzoek bestaat uit 1 periode waarin de vrijwilliger 8 dagen lang éénmaal daags MIN-102 of placebo toegediend krijgt. MIN-102 en placebo worden gegeven als een drankje van 20 mL. Deel C: Het onderzoek bestaat uit 1 periode waarin de vrijwilliger 8 dagen lang éénmaal daags MIN-102 toegediend krijgt. MIN-102 wordt gegeven als een drankje van niet meer dan 20 mL. De doses die gebruikt worden in Deel C zijn nog niet bekend: de dosis van de eerste groep van Deel C zal worden vastgesteld op basis van de resultaten van Deel A waar 3 doses worden gegeven (verwachte doses: 30, 60 en 120 mg). De dosis van de tweede groep van Deel C zal worden vastgesteld op basis van de resultaten van zowel Deel A van het onderzoek als de resultaten van de eerste groepen van Deel B en Deel C.

Alle potentiële geneesmiddelen veroorzaken bijwerkingen; de mate waarin dit
gebeurt verschilt. Omdat MIN-102 in dit onderzoek voor het eerst aan de mens
zal worden toegediend, zijn er op dit moment nog geen bijwerkingen van MIN-102
bij mensen bekend. MIN-102 is wel in dieren bestudeerd. De volgende
bijwerkingen zijn bij dieren waargenomen, uitsluitend bij de hoogste dosering:
afname in lichaamsgewicht, *kippenvel*, ruwe vacht en ineengedoken houding.
Daarnaast overmatige speekselvorming en afwijkingen in bloedwaarden.

MIN-102 is een natuurlijk werkzaam omzettingsproduct van Pioglitazon, een
middel dat al vele jaren op de markt is en veelvuldig aan patiënten met
ouderdomssuikerziekte wordt voorgeschreven zodat feitelijk veel mensen al aan
het onderzoeksmiddel zijn blootgesteld, zij het in veel lagere doseringen. Voor
Pioglitazon worden de volgende bijwerkingen beschreven: vaak (kan voorkomen bij
tot 1 op de 10 personen): luchtweg infectie, abnormaal zicht, gewichtstoename,
algehele verzwakking, botbreuken bij vrouwen; niet zo vaak (kan voorkomen bij
tot 1 op de 100 personen): bijholteontsteking, slapeloosheid en blaaskanker;
niet bekend (voorkomen kan niet geschat worden uit de beschikbare gegevens):
toename van lever eiwitten, allergische reacties en oogafwijkingen. Het is niet
bekend of deze bijwerkingen veroorzaakt worden door de metaboliet MIN-102 of
één van de omzettingsproducten hiervan.

Procedures: pijn, lichte bloedingen, blauwe plekken, mogelijk een infectie