De invloed van verschillende niveaus van eiwitdiëten op de eiwitoxidatie gemeten met behulp van de 13CO2 ademtest

Ondervoeding is een belangrijke negatieve factor voor de klinische uitkomst van
patiënten. Het kenmerk van ondervoeding is verstoord eiwitmetabolisme, d.w.z.
verhoogde oxidatie van aminozuren en verminderde opname van aminozuren, wat
leidt tot verlies van spiermassa.
Huidige detectie van ondervoeding is gebaseerd op klinische symptomen, zoals
gewichtsverlies, of op de identificatie van risicofactoren, zoals slechte
inname van voeding, en als zodanig vormt de dit basis voor een aangepast dieet.
Om het initiëren, begeleiden en evalueren van een (dieet) interventie te
verbeteren zou het zeer nuttig zijn om de verstoringen in eiwitoxidatie
rechtstreeks te volgen zijn, maar tot voor kort was er geen klinisch
gereedschap beschikbaar om eiwitoxidatie mee te beoordelen.
Een recent ontwikkelde niet-invasieve laag natuurlijk verrijkte 13C-eiwit 13CO2
ademtest heeft aangetoond dat de oxidatie van gedronken laag natuurlijk
13C-verrijkte melkeiwitten aminozuren direct valt te kwantificeren. Deze
ademtest kan waardevol zijn voor patiëntenpopulaties, omdat het de mogelijkheid
wekt om een **eenvoudig klinisch gereedschap te ontwikkelen voor het
kwantificeren van aminozuuroxidatie en aminozuuropname. Het onderliggende
principe van de test is: 13C-eiwit + O2 --> 13CO2 + H2O.
In onze proefprojecten hebben we duidelijke verschillen in de oxidatiekinetiek
van wei en caseïne (beide herhaald 4 keer binnen 1 persoon) gevonden. Wei wordt
sneller dan caseïne geoxideerd. Dit komt overeen met de metingen door Boirie et
al. 1997 waarin ze de komst van aminozuren van wei en caseïne in het bloed
hebben gemeten. Een ander proefexperiment toonde aan dat een 3-daagse zeer laag
eiwitdieet (herhaald 4 keer binnen 1 persoon) minder oxidatie van eiwitten
geeft in vergelijking met een gebruikelijk dieet rijk aan eiwitten (herhaald 6
keer binnen 1 persoon), waaruit blijkt dat de ademtest onderscheidingsvermogen
heeft.

Het doel van deze studie is om te bepalen of onze 13CO2 ademtest discriminerend
is voor verschillende eiwitdiëten in gezonde jonge vrijwilligers.

Crossover studie.

Gecontroleerde isocalorische eiwitinname gedurende 4 dagen op verschillende niveaus: 0,25 g eiwit / kg / dag, 0,8 g eiwit / kg / dag en 1,35 g eiwit / kg / dag gevolgd op de vijfde dag met consumptie van 30 g natuurlijk laagverrijkt 13C-melkeiwit, dat wordt geproduceerd door NIZO (Nederlands Instituut voor Zuivel Onderzoek). Na consumptie, zal elke 10 minuten ademmonsters worden genomen over een totale duur van 5,5 uur. Alle proefpersonen zullen in een vaste volgorde deelnemen aan de verschillende diëten gescheiden door ten minste 1 week tussen elk dieet. Dieetvolgorde: 1,35, 0,80 en 0,25 g eiwit / kg / dag.

De proefpersonen zullen een voedingsdagboek bijhouden gedurende 4 dagen om
gegevens te verzamelen over hun gewone dieet. Op de vierde dag zullen de
proefpersonen 24-uurs urine verzamelen waarvan ureum en creatinine worden
gemeten die als maat zullen dienen voor de spiermassa. Leeftijd zal worden
genoteerd. Fysieke parameters zoals lengte, gewicht, body mass index,
taille-omtrek en vetvrije massa wordt gemeten en / of bepaald. Vetvrije massa
wordt gemeten door bio-elektrische impedantie, een niet-invasieve methode.
Lichaamsoppervlak wordt berekend op basis van lengte en gewicht met behulp van
de formule van Haycock et al. Bij elkaar genomen, zullen deze dienen als hun
uitgangswaarden. De proefpersonen zullen een drie keer een 4-daags isocalorisch
eiwitdieet volgen, op drie verschillende niveaus van eiwitinname. De
proefpersonen verzamelen iedere dag 24-uurs urine tijdens de verschillende
4-daagse diëten.

Tijdens de 4-daagse diëten, zullen de proefpersonen zich onthouden van alle 13C
verrijkte producten (bijvoorbeeld maïs, suikerriet en ananas), alcohol en
sport. Op de vierde dag zullen de proefpersonen gaan vasten van 22:00 tot 09:15
de volgende ochtend. De vijfde dag zal de dag zijn van de ademtest waarbij bij
de proefpersonen ademmonsters verzameld door uitademingslucht via een rietje in
een glazen (12 ml) container op te vangen. De testdrank, die deel uitmaakt van
de ademtest, bestaat uit 30 g melkeiwitten opgelost in 500 ml water. De
planning van de diëten zal worden gemaakt in overleg met de deelnemer. Er zal
minstens 1 week zitten tussen ieder dieet om resterende 13C verrijking kwijt te
raken en om de proefpersonen te laten normaliseren van de gevolgen van het
4-daagse dieet.

De ademtesten zullen worden uitgevoerd onder toezicht van de coördinerende
onderzoeker. De risico's van alle beschreven elementen worden beschouwd als
verwaarloosbaar.
Er is geen direct voordeel voor de proefpersonen. Aangezien wij werven op de
Hanzehogeschool, Wiebengacomplex is de kans zeer groot dat de proefpersonen een
studie volgen op het gebied van gezondheidszorg. Het kan daarom voor de
proefpersonen zeer interessant zijn om te zien hoe onderzoek in zijn werk gaat.
In het bijzonder diëten, vasten alsook de ademtest. Wij bieden de proefpersonen
de mogelijkheid om aanwezig te zijn bij een eindgesprek dat zal plaatsvinden
nadat de resultaten zijn uitgewerkt.