Her-CT's voor de evaluatie van inter- en intrafractie beweging en het eefect hiervan op dosisverdeling van de radiotherapie tijdens curatieve radiotherapie voor bekkentumors; een verkennende pilot studie.

Radiotherapie (gecombineerd met chemotherapie) is gebruikelijk in de curatieve
behandeling van bekkentumoren, zoals baarmoederhals-, schaamlip- of
anuskanker. Bij deze patiënten zijn de genezingscijfers hoog, maar deze gaan
gepaard met significante behandelingsgerelateerde toxiciteiten, zoals
dermatologische, gastro-intestinale, urogenitale en hematologische toxiciteit.
Accurate behandelingsplanning en dosisverdeling is essentieel voor
radiotherapie om effectief te zijn in termen van lokale tumorcontrole en om
bestralingsgeïnduceerde bijwerkingen te beperken. Accuraatheid wordt
bemoeilijkt door tumor- en orgaanbeweging tussen de fracties (interfractie
bewegingen). Momenteel wordt de planning van een radiotherapie behandeling
gebaseerd op één planning-CT, welke gemaakt wordt voor de start van de
behandeling. Maar interfractie bewegingen en orgaanbewegingen kunnen leiden tot
verschillen in de berekende dosisverdeling op de planning-CT en de
bestralingsdosis die daadwerkelijk ontvangen wordt door de tumor en normale
organen (werkelijk gegeven dosis). Huidige fotonen radiotherapie van het
bekkengebied is relatief ongevoelig voor deze veranderingen en marges van de
CTV naar de PTV verzekeren een adequate dosisdekking van het tumorgebied.
Ondanks nieuwere technieken in fotonentherapie, zoals intensiteit-gemoduleede
radiotherapie (IMRT), ontvangen kritische organen nog steeds een substantiële
hoeveelheid dosis wat leidt tot klinisch relevante acute en late bijwerkingen.
Bij protonentherapie kan de hoeveelheid straling naar de kritische organen
significant verminderd worden.
Voor protonenbestralingstherapie (PBT) zal kennis over tumor- en orgaanbeweging
belangrijker worden. De belangrijkste potentiële voordelen van PBT voor tumoren
in het bekkengebied in termen van preventie worden bemoeilijkt door verschillen
in volume van de blaas, rectum en luchtholtes in de dunne darm, het sigmoïd en
het rectum. Set-up fouten en orgaanbeweging veroorzaken geometrische
verplaatsing van de tumor en normale weefsels, welke de dosisverdeling
verandert. Bovendien kan het resulteren in veranderingen in de dichtheid van de
weefsels in het bestralingsgebied, wat de positie van de Bragg peaks kan
verplaatsen. Dit kan leiden tot zowel onder- als overdoseringen. In deze studie
willen we het effect van de inter- en intrafractionele tumor- en orgaanbeweging
tijdens planning van de behandeling met fotonen- en protonentherapie evalueren
om robuuste intensiteit-gemoduleerde fotonen- en/of protonen
behandelingsplannen (IIMRT, IMPT) te creëren met het uiteindelijke doel om de
behandelingsgerelateerde toxiciteit te verlagen.

Het verkennen van de omvang van anatomische inter- en intrafractie
veranderingen van de tumor en omliggende weefsels gedurende de gehele
behandeling en om daaropvolgend het effect van deze veranderingen op de
geplande dosisverdeling te schatten.

Verkennende pilot-studie

De patiënt zal 5 extra CT-scans ondergaan. De extra stralenbelasting als gevolg
van deze extra scans is relatief laag (5 x 8 mSv plus 1 x 22mSv voor de 4D CT
scan) in vergelijking met de stralenbelasting die de patiënt ontvangt als
gevolg van de behandeling zelf (50.4-85 Gy). De risico's zijn daarom
verwaarloosbaar en de belasting is laag.