Follow-up bij het carpaal tunnel syndroom

Het carpaal tunnelsyndroom is de meest voorkomende focale perifere neuropathie
en leidt vaak tot hinderlijke klachten, zoals paresthesieën in het
verzorgingsgebied van de n. medianus, pijnklachten en krachtsverlies in de
hand. De diagnose wordt gesteld op grond van klinische kenmerken en kan worden
bevestigd door zenuwgeleidingsonderzoek (EMG) en Echografisch onderzoek (Echo).
Zwangerschap is een van de belangrijke risicofactoren. Indien de diagnose
gesteld wordt, kunnen patiënten een operatieve ingreep ondergaan waarbij er een
release van de n. medianus ter plaatse van de carpale tunnel plaatsvindt. Er is
weinig bekend over lange termijn effecten van deze behandeling door ontbreken
van adequate follow-up van deze patiëntengroep na de ingreep.

Wij willen onderzoeken hoeveel patiënten blijvend baat hebben bij een
dergelijke ingreep, en hoeveel patiënten uiteindelijk recidief klachten
krijgen. We willen hier het cohort onderzoeken dat eerder door onze groep is
onderzocht (protocol dr F Claes). Daarnaast onderzoeken we welke EMG
karakteristieken voorspellend zijn voor het al dan niet slagen van een
operatie, zodat alleen een selectie van patiënten aangeboden zou kunnen worden
voor operatief ingrijpen waarvan te verwachten is dat ze baat hebben van een
ingreep. Bij de groep die recidief klachten krijgt, willen we EMG en echo
onderzoek herhalen ten einde dit te kunnen vergelijken met de pre-operatieve
bevindingen, om te kunnen zien of er voorspellende waarden zijn voor
recidiveren van klachten. Ook willen we een deel van de patiënten die succesvol
geopereerd zijn vragen dit onderzoek opnieuw te ondergaan als controle groep.
Tevens willen wij patiënten opnieuw benaderen die bevestigd CTS tijdens een
eerdere zwangerschap hadden. Ook hierbij kijken we naar recidief klachten en of
zij uiteindelijk een operatie hebben moeten ondergaan in verband met
persisterende klachten.

Prospectief cohort onderzoek

Door middel van een niet-invasief en niet-pijnlijk onderzoek wordt getracht
meer te weten te komen over het al dan niet kunnen voorspellen van outcome na
een n. medianus release bij patiënten met CTS. Daarnaast wordt bekeken of een
EMG onderzoek eventueel korter zou kunnen, als bijvoorbeeld blijkt dat een
bepaalde waarde erg voorspellend is voor herstel of juist geen herstel na een
operatie.
Het voordeel zou kunnen zijn dat non-invasief maar wel voor sommige mensen
vervelend onderzoek (EMG) in de toekomst verkort zou kunnen worden, en dat we
operatief ingrijpen kunnen voorkomen bij patiënten waarvan we vooraf weten dat
het herstel niet of slechts matig zal optreden. Daarnaast hopen we ook evidence
te kunnen vinden voor naar het natuurlijk beloop van een CTS met hierbij de
vraag of een expectatief beleid te verdedigen is. Tevens willen we weten of het
zinvol is patiënten met een carpaal tunnel syndroom gedurende de zwangerschap
te behandelen of dat de klachten na een zwangerschap vanzelf weer verdwijnen.

Al met al: laag risico (geen bijwerkingen, geen invasief onderzoek en lage
belasting voor de patiënt (eenmalig 30 minuten bezoek aan het ziekenhuis) en
eenmalig vragenlijsten invullen van 5a 10 minuten. Er zijn geen verdere
leefregels of restricties.