De effecten van transcutane nervus vagus stimulatie op perseveratieve cognities in het dagelijks leven.

Perseveratieve cognitie, zoals piekeren en rumineren, ligt centraal binnen de
pathogenese en instandhouding van stress-gerelateerde aandoeningen. De
beschikbare psychologische en pharmacologische behandelingen voor stress
gerelateerde aandoeningen zijn slechts matig effectief. De activiteit van de
nervus vagus is chronisch verlaagd in chronische piekeraars. In deze studie
willen we testen of transcutane stimulatie van de nervus vagus (tVNS) de
frequentie en de duur van het piekeren van deelnemers beïnvloed. tVNS lijkt een
veelbelovende behandeling omdat de nervus vagus projecteert naar gebieden in
het brein die geassocieerd zijn met perseveratieve cognitie.

Het hoofddoel van deze studie is om het effect te meten van tVNS op
perseveratieve cognities, met name piekeren, in het dagelijks leven van
chronische piekeraars.

Een gerandomiseerd single-blind onderzoek. Het piekergedrag van deelnemers
wordt over een periode van 2 dagen gemeten met behulp van experience sampling
methoden, waarbij deelnemers behulp van hun smartphone ambulante metingen doen
van de frequentie en de hevigheid van het dagelijks piekeren. Tijdens deze
periode van twee dagen krijgen deelnemers ofwel tVNS ofwel placebo stimulatie.

Stimulatie van de nervus vagus via de concha van het linker oor, of stimulatie van de oorlel in de controle conditie. De elektrische impulsen hebben een stimulatie intensiteit van 0.5mA en een frequentie van 25Hz. De stimulatie zal telkens 30 seconden aan en 30 seconden uit staan.

Mogelijke bijwerkingen van tVNS zijn een jeukerig of brandend gevoel of een
lokale pijn bij de plek waar gestimuleerd wordt. Deze bijwerkingen verdwijnen
snel na afloop van de stimulatie. tVNS is niet geassocieerd met veranderingen
in hartslag, hartslagvariabiliteit of ademhaling.