Een exploratie naar de invloed van bacteriële biofilms op het ontwikkelen van dikkedarmkanker in patiënten met het Lynch syndroom

Jaarlijks krijgen 10.000 mensen dikkedarmkanker, waarvan ongeveer 15%
een`erfelijke vorm van darmkanker heeft. Patiënten met het Lynch syndroom
hebben een verhoogde kans op het krijgen van dikkedarmkanker (25-70%)
veroorzaakt door defecten in genen die belangrijk zijn voor DNA reparatie.
Doordat de DNA reparatie defect is, ontstaat een verhoogde kans op het
insluipen van blijvende DNA-schade. Daarom worden Lynch patiënten elke 2 jaar
gecontroleerd via endoscopie op de aanwezigheid van darmafwijkingen. Bij
sommige patiënten vinden we vaak een darmafwijking, terwijl bij andere
Lynch-patiënten nooit een afwijking wordt gevonden. Het is van belang om beter
vast te kunnen stellen wie een laag of hoog risico heeft op het ontwikkelen van
darmafwijkingen.

Recent hebben we aangetoond dat de bacteriën in onze darm een belangrijke rol
kunnen spelen bij het ontstaan van darmkanker. Patiënten met darmkanker hebben
vaak bacteriële biofilms (een plak van darmbacteriën; darmplak) op de darmwand
die bij gezonde personen niet voorkomen. Ziekteverwekkende bacteriën in deze
darmplak kunnen mogelijk de kans op het ontstaan van darmkanker verhogen. We
denken dat bacteriële darmplaks ons kunnen helpen bij het bepalen wie een hoog
en een laag risico heeft op darmkanker. In dit onderzoek bij patiënten met het
Lynch syndroom, stellen we vast of darmplaks al aanwezig zijn bij de voorstadia
van darmkanker en of de samenstelling van deze darmplaks darmkanker in een
vroeg stadium kunnen voorspellen.

Van zowel patiënten met Lynch syndroom als controlepatiënten die voor andere
redenen een endoscopie ondergaan wordt een darmbiopt (klein stukje weefsel)
gevraagd. De darmbiopten zullen worden onderzocht op de aanwezigheid van
darmplaks met speciale microscopische
technieken. Vervolgens bepalen we of Lynch-patiënten met een darmplak vaker een
tumor in de darm hebben dan Lynch-patiënten zonder darmplak en
controlepatiënten. Daarnaast zullen we de functie van de darmbarrière en
normale ontwikkeling van de darmwand onderzoeken in beide patiëntengroepen. Dit
doen we om vast te stellen of we aan de hand van de darmplak de
gezondheidsstatus van het darmweefsel kunnen voorspellen. In sommige
Lynch-patiënten zal tijdens het onderzoek al een tumor in de darm aanwezig
zijn. Daarom bepalen we ook of Lynch-patiënten met een tumor een andere
bacteriesamenstelling hebben dan Lynch-patiënten zonder tumor en
controlepersonen. Hierdoor kunnen we
achterhalen of bepaalde bacteriën of bacteriële eigenschappen
(signaalbacteriën) kunnen voorspellen of iemand een darmtumor heeft.

Tijdens colonoscopieën is er een zeer gering risico op een bloeding of
perforatie. Deze risico's zijn 2% en 0.01-0.1% respectievelijk wanneer er een
poliep verwijderd wordt. Voor onze studie worden echter oppervlakkige biopties
afgenomen en zal het risico lager liggen. De colonoscopie op zich, dus zonder
het afnemen van biopten levert overigens al een kans op perforatie op (0.6 per
1000 procedures).

Voor onze studie worden alleen patiënten benaderd die al gepland staan voor een
colonoscopie. Deze patiënten worden dus al blootgesteld aan de ongemakken en
risico's die een colonoscopie met zich mee brengt. De patiënt zal voor onze
studie weinig extra belasting ondervinden en zal ook weinig extra risico lopen.
Wij schatten dit extra risico als verwaarloosbaar in.