Behandeling van geisoleerde subsegmentele longembolie

Er is overtuigend bewijs dat met de komst van nieuwe, technische nauwkeuriger
CT scans steeds vaker kleine longembolieën worden vastgesteld in de
subsegmentele pulmonaal arteriën (ssPE). De noodzaak om deze te behandeling is
niet duidelijk. Opvallend is de stijging van het aantal longemboliediagnoses in
de laatste 10 jaar in West-Europa met een daling van de sterfte zonder dat de
behandelmogelijkheden in deze periode erg verbeterd zijn. Daarnaast is er een
RCT verricht om de nauwkeurigheid van een VQ-scan voor de diagnose longembolie
te vergelijken met dat van een moderne CT scan. Een VQ scan is niet sensitief
voor ssPE, in tegenstelling tot de CT. Dat bleek omdat met CT veel meer
(subsegmentele) longemboliediagnoses werden gesteld, terwijl de prognose van de
onbehandelde patiënten (die dus een normale scan hadden) even goed was.

Op basis hiervan hypothetiseren wij dat ssPE niet behandeld hoeft te worden,
mist er ook geen sprake is van een DVT in de beenvaten. Kleine cohort studies
onderschrijven dit, maar een grote uitkomststudie ontbreekt vooralsnog.

Vaststellen van de veiligheid van het niet behandelen van ssPE.

Patiënten met een aangetoonde ssPE maar geen DVT krijgen geen
antsitoolingsbehandeling maar worden 3 maanden nauwgezet gevolgd.

Geen behandeling bij ssPE.

Aan de ene kant loopt patiënt een (laag) risico om uitbreiding van de
longembolie of een andere vorm van veneuze trombose te ontwikkelen, aan de
andere kant zijn er ook voordelen van het niet hoeven innemen van
antistollingsmedicatie met daarbij het risico op bloedingen.