24-jaars overleving van patiënten met een laaggradig glioom

Patiënten met een laaggradig glioom hebben een mediane overleving van 7 jaar.
Er bestaat gezien de mortaliteit en het lange-termijn (cognitief) functioneren
geen consensus over de timing van de tumorbehandeling (chirurgie,
radiotherapie, chemotherapie). Ons eerder onderzoek onder 65 12-jaars
overlevers liet zien dat patiënten die geen radiotherapie als primaire
behandeling hebben ondergaan radiologisch en cognitief stabiel zijn. Patiënten
die radiotherapie kregen lieten daarentegen een geleidelijke afname in
aandachtsfuncties zien, zelfs bij diegenen die fractiedoses ontvingen die als
veilig ( *2 Gy) worden beschouwd. Deze cognitieve beperkingen hingen samen met
radiologische afwijkingen. Ons onderzoek suggereert dat het risico van
lange-termijn cognitieve en radiologische afwijkingen samenhangt met
radiotherapie gebruik en dat deze uitkomsten bij de behandelingsplanning moet
worden meegewogen. Wij hebben nu, gemiddeld 24 jaar na diagnose en initiele
behandeling, 46 patiënten geïdentificeerd uit de eerder genoemde 65 patiënten
die nog in leven zijn. In dit unieke cohort willen wij de effecten van de
behandeling op cognitie en kwaliteit van leven opnieuw onderzoeken en daarnaast
nagaan welke moleculaire karakteristieken kenmerkend zijn voor deze lange
termijn overlevers. Deze kennis over de lange-termijn effecten van vroege
operatie of behandeling met radiotherapie kan gebruikt worden bij de
overwegingen om bepaalde behandelingen al dan niet te overwegen.

De primaire onderzoekdoelstellingen zijn: ( 1 ) vaststellen van de impact van
het glioom en de behandeling op het neurocognitief functioneren, de
gezondheidsgerelateerde kwaliteit van leven, en geestelijk functioneren van
laaggradig glioompatiënten; en ( 2 ) bepalen van het effect van de ziekte en de
behandeling op de kwaliteit van leven van de mantelzorgers van deze patiënten.
Secundaire doelstellingen zijn de identificatie van klinische parameters en
patiëntkarakteristieken / host- gerelateerde factoren voor lange-termijn
overleving; met behulp van liquid biopsies identificeren van moleculaire
tumorkarakteristieken in de lange-termijn overlevers; en evalueren van
therapie- en radiologie-gerelateerde parameters als potentiële determinanten
van neurocognitief functioneren en gezondheidsgerelateerde kwaliteit van leven.

Cross-sectionele studie onder lange-termijn overlevenden van een laagggradig
glioom en hun mantelzorgers.

Gezien de mediane overleving van laaggradig glioompatiënten van ongeveer 7
jaar, zijn patiënten die meer dan 24 jaar overleven uiterst zeldzaam.
Betreffende patiëntadvies en behandeling is het niet alleen van belang om de
determinanten van de klinische toestand van deze patiënten te kennen, maar ook
de biologische determinanten van langdurige overleving te identificeren.
Gerelateerd aan de venapunctie kan de patiënt een lichte pijn ervaren of een
steek voelen wanneer de naald wordt ingebracht. De patiënt kan ook een kloppend
gevoel ervaren op de plaats waar bloed wordt afgenomen. In sommige gevallen kan
de venapunctie een voorbijgaand hematoom geven. Omdat behalve de venapunctie de
procedure identiek is aan de vorige 2 evaluaties waaraan deze patiënten en
mantelzorgers hebben deelgenomen weten zij wat zijn verwachten moeten. Er zijn
geen andere risico's of voordelen voor de patiënten of mantelzorgers.