Verbetering van kwaliteit van overleving bij borstkanker gerelateerd lymfoedeem met behulp van lymfatische microchirurgie: Een gerandomiseerd onderzoek

Vroege opsporing van borstkanker heeft geleid tot betere behandelopties en meer
patiënten die borstkanker langer overleven, maar ook tot het aantal
ziektegerelateerde morbiditeiten. Met andere woorden leven er steeds meer
vrouwen met bijwerkingen van borstkanker behandelingen, wat de kwaliteit van
leven van patiënten die borstkanker overleefden een steeds belangrijkere maat
maakt. Borstkanker gerelateerd lymfoedeem is een van de meest onderschatte
complicaties na borstkanker behandeling. Dit oedeem kan op elk moment na de
behandeling ontstaan. Incidentie na okselklier dissectie varieert van 30% tot
40% en na een poortwachtersklier procedure wordt een incidentie van 7%
gerapporteerd.
Er vinden veel veranderingen plaats op gebied van okselbehandeling bij
borstkanker. Men wil de oksel steeds minder agressief chirurgisch gaan
behandelen. Echter zal radiotherapie een belangrijk alternatief worden. Na
radiotherapie van de oksel blijft de incidentie van lymfoedeem nog steeds
tussen de 6% en 20%.

Effectiviteit van LVA op armvolume ten opzichte van standaard therapie
(lymfemassage en compressiekousen) na 12 maanden onderzoeken.

Een multicenter gerandomiseerd onderzoek in het Maastricht Universitair Medisch
Centrum (MUMC+), VieCuri Medisch Centrum en Zuyderland Medisch Centrum.

Proefpersonen worden gerandomiseerd in 2 groepen. 1 groep zal de standaardzorg ontvangen namelijk conservatieve therapie. De tweede groep zal lymfatische microchirurgie ondergaan in de vorm van lymfoveneuze anastomoses (LVA).

De 30 patiënten die in de operatieve groep worden gerandomiseerd, zullen onder
lokale verdoving een ingreep ondergaan genaamd lymfoveneuze anastomoses (LVA).
Hieraan zijn risico's verbonden zoals aan iedere operatieve ingreep
(wondinfectie, bloeding, wondproblemen en een huidreactie ten gevolge van
pleisters). Deze specifieke operatieve ingreep brengt geen extra risico's met
zich mee dan de standaard risico's die bij een ingreep onder lokale verdoving
horen.

Alle patiënten zullen 3 keer een lymfoscintigrafie ondergaan met een straling
van 0,05-0,1 mSv per keer. Dit onderzoek zal dus een stralingsbelasting van 0,3
mSv per patiënt met zich meebrengen. Dit is erg weinig. Ter vergelijking geeft
een CT abdomen een stralenbelasting van 10 mSv.

Verder zullen de patiënten om de 3 maanden een follow-up bezoek brengen in hun
eigen centrum (na 1, 3, 6, 12 en 24 maanden). Tijdens deze follow-up momenten
zal er een anamnese worden afgenomen, zal een lichamelijk onderzoek
plaatsvinden, zal het volume van de armen worden opgemeten en zal de
proefpersoon gevraagd worden om 5 vragenlijsten in te vullen: lymf-ICF, EORTC
QLQ-C30, EORTC QLQ-BR23, EQ-5D-5L, DASH. Bovendien wordt bij inclusie en na 12
maanden een lymfoscintigrafie gemaakt, waarvoor patiënten naar het MUMC+ moeten
komen.