Ontwikkeling van een methode voor de bepaling van eiwit kwaliteit bij mensen met behulp van stabiele isotopen:
Onderzoek naar de mogelijkheden van intrinsiek gelabeld 15N-melkeiwit als referentie eiwit

Het bepalen van de kwaliteit van voedingseiwitten is door een organisatie als
de FAO (Food and Agricultural Organization ) een top prioriteit genoemd. De op
dit moment beschikbare methodologie om dit te bepalen is echter niet precies
genoeg, of the invasief. De zogenaamde 'dubbele tracer aanpak', met intrinsiek
gelabelde eiwitten is een minimaal-invasieve methode die dat wel zou kunnen
zijn.

In het huidige project wordt het gebruik van intrinsiek-gelabeld 15N melk eiwit
als (mogelijk) referentie eiwit onderzocht. Het doel van deze studie is dan ook
om de vertering en het metabole gedrag van dit eiwit te beschrijven in
vergelijking met een interne standaard (13C spirulina).

cross-over studie met twee verschillende maaltijden

Op twee verschillende test dagen krijgen de deelnemers een half vloeibare maaltijd (pudding) te eten (500 Kcal; maaltijd 1: 27En% Eiwit,10 En% vet, 62En% koolhydraten; maaltijd 2: 14 En% eiwit,10 En% vet, 75 En% koolhydraten), verdeeld over 9 tijdstippen, met daarin intrinsiek gelabeld 15N melkeiwit, en een zeer kleine hoeveelheid (trace) 13C spirulina (algen eiwit). De twee maaltijden verschillen in de hoeveelheid 15N melk eiwit (50 en 25 gram respectievelijk)

Een postprandiaal onderzoek met intrinsiek gelabeld eiwit is een veel gebruikte
onderzoekstechniek om metabolisme van nutriënten te bestuderen. Isoptopen komen
van nature voor, en zijn niet schadelijk voor de deelnemers, omdat ze geen
verval kennen. In dit onderzoek wordt dmv een catheter bloed afgenomen uit een
vene, dat kan enigszins onaangenaam zijn, en soms na afloop resulteren in een
blauwe plek. In het totaal wordt aan de deelnemers gevraagd 3 maal naar de
universiteit te komen, een maal voor screening (1 uur) en 2 maal voor de
maaltijd challenge ( 2 x 7 uur). Deelnemers worden financieel gecompenseerd
voor hun deelname