Onderzoek naar het effect van druk en schuifbelasting op de doorbloeding van de huid.

Decubitus (pressure ulcers) is een significant probleem in de gezondheidszorg.
Decubitus beïnvloed niet alleen de kwaliteit van leven van patiënten, maar ook
de morbiditeit en mortaliteit. Daarnaast zorgt decubitus (en de preventie van
decubitus) voor een grote financiële kostenpost in de gezondheidszorg. De
prevalentie van decubitus in de Nederlandse gezondheidszorg wordt geschat op
8.3% (0-24%) in 2012. Deze cijfers zijn vergelijkbaar met andere westerse
landen zoals het Verenigd Koninkrijk, Canada en de Verenigde Staten. De meeste
doorligwonden in de gezondheidszorg helen binnen 3 maanden. Maar in de
thuiszorg situatie heelt 50% van de doorligwonden niet binnen 6 maanden.
Ondanks de hoge prevalentie en impact van doorligwonden wordt de ontstaanswijze
van doorligwonden nog steeds bediscussieerd. Algemeen geaccepteerd wordt dat
een doorligplek ontstaat bij langdurige belasting, waarbij de belasting niet
wordt opgemerkt, of waarbij de belasting niet kan worden veranderd. Door de
langdurige belasting op de huid kan directe schade ontstaan door hoge
spanningen in het weefsel of indirecte schade ontstaan door een verstoorde
doorbloeding van het weefsel.
Om uiteindelijk de preventie van decubitus te kunnen verbeteren is meer kennis
nodig over de relatie tussen belasting op de huid en de verandering op de
doorbloeding van de huid. Met name de relatie tussen schuifkrachten op de huid
en de doorbloeding in de huid is niet bekend. Binnen dit onderzoek willen we
deze relatie onderzoeken en onderzoeken of het effect van belasting veranderd
met de leeftijd of dat deze relatie anders is voor patiënten met een verhoogd
risico op doorligplekken.

Het onderzoeken van het effect van drukbelasting en schuifbelasting op de
vitaliteit van de huid bij mensen. De vitaliteit van de huid wordt
gekwantificeerd met maten van doorbloeding van de huid; zuurstofsaturatie van
het weefsel en doorbloeding van het weefsel. De huid vitaliteit wordt gemeten
met de 'Oxygen to See' die gebruikt maakt van een combinatie tussen Laser
Doppler flowmetry en white light tissuespectrometry. De focus van het onderzoek
zal liggen op de individuele reactie patronen en het verschil in reactie tussen
drukbelasting en schuifbelasting.

Experimentele, niet-gerandomiseerde interventie studie. Waarbij de interventie
bestaat uit het systematisch opleggen van druk- en schuifbelasting op de huid.

Oplegging van acht verschillende gerandomiseerde (blok randomisatie) belastingen op het bekken/heiligbeen. Elke belasting wordt voorafgegaan aan 1 minuut baseline, vervolgens gedurende 5 minuten wordt de belasting opgelegd en gedurende 7,5 minuut wordt de reactie na het weghalen van de belasting gemeten.

Belasting van dit onderzoek is met name in tijd waarin de proefpersoon in
buikligging ligt (totaal 2 uur). De oplegging van druk en schuifkrachten zou
kunnen leiden tot weefselschade, maar het risico hierop wordt als zeer klein
beschouwd. De opgelegde belasting valt binnen de normen van het algemeen
dagelijks leven en ook de tijdsduur van de belasting is zeer beperkt. Er is
geen direct voordeel voor de proefpersoon verbonden aan deelname aan dit
onderzoek.